مکان های دیدنی اودمیش

 

• عمارت چاکیر آقا (Cakiraga Konagi)

 

مکان های دیدنی اودمیش ، عمارت چاکیر آقا با معماری منحصر به منطقه اژه که تا امروز توانسته حفظ شود،

ساخت آن در سال 1761 از طرف شریف علی آقا آغاز شده است. اما سبک لوکس،

رنگی و تزئینی آن در نیمه نخست قرن 19 ام ساخته شده است. این عمارت با المان های

چوبی و پانارومای خود، بسیار جلب توجه می کند؛ کلیه این تزئینات تا به امروز بدون

تخریب حفظ شده اند. این عمارت امروزه به عنوان موزه در حال بهره برداری می باشد.

 

 

• مسجد مناره گودوک (Guduk Minare Mescidi)

 

مکان های دیدنی اودمیش ، مسجد مناره گودوک که جزو نادر سازه های باقی مانده از دوران خاندان آیدین

اوغولاری می باشد، در نیمه دوم قرن 14 و به شکل مربع از جنس آجر می باشد.

 

• مکتب عطاالله اِفنَدی (مکتب امام بیرگیوی) (Ataullah Efendi Medresesi (Imam-i Birgivi Medresesi))

 

این مکتب از طرف معلم سلطان سلیم دوم، عطا الله بیرگیوی قبل از سال 1570 ساخته شده است.

 

• حمام عثمانی

 

همانطور که از طرح ساخت این حمام برمی آید، ساخت آن مربوط به قرن 15. ام و دوره

عثمانی می باشد. قسمت رختکن این حمام در گذشته ای نزدیک حذف و به جای آن مغازه ساخته شده است.

 

• مسجد درویش آقا (Dervis Aga Cami)

 

این مسجد در سال 1663 از طرف درویش آقا و از جنس قلوه سنگ به

شکل مربع ساخته شده و دارای 1 مناره در سمت راست ورودی می باشد.

 

• مکتب حدیث درویش آقا (مکتب چوکور)

 

این مکتب که بین مردم با نام مکتب چوکور شناخته می شود، از طرف درویش آقا

بین سال های 1658-1657، از سنگریزه ساخته شده و دارای حیاطی روباز می باشد.

این سازه دارای چاه آبی در حیاط بوده و در ضلع غربیِ بخش جنوبی دارای درس خانه،

مسجد و در و پنجره می باشد. روی درس خانه و کلاس ها با گنبد هایی پوشیده شده است.

 

• حمام شیخ محی الدین

 

حمام شیخ محی الدین متعلق به قرن 15، ساخته شده از قلوه سنگ ها با فضاهای پوشیده شده

توسط گنبد ها و حجره هایی می باشد که در یک فضایی مربعی شکل، ساخته شده اند. هر چند

در برخی منابع نام، آن حمام «درویش آقا» و در برخی دیگر نیز «شیخ محی الدین»

می باشد، اما در بین مردم با نام «حمام چوکور» خوانده می شود.

 

• مسجد کارا اوغلو

 

این مسجد که در سال 1782 و از طرف مصطفی کارا اوغلو اِفَندی ساخته شده، از جنس سنگ و

به شکل مربع می باشد که دو گنبد نصفه در مرکز آن جای دارد؛ در حیاط مسجد نیز

یک چشمه طاقدار و آرامگاهی متعلق به خانواده کارا اوغلو وجود دارد.

 

• برج مراقبت (برج پانکودوز/کوپ اوچورانلار)

 

این برج که سازه ای ده ضلعی بر روی پایه ای دایره ای شکل و متعلق به قرون وسطی است،

تخمین زده می شود همان پیرگیون می باشد که نامش را به بیرگی تغییر داده است.

این ساختمان بین مردم با نام برج «کوپ اوچورانلار» شناخته شده و بین

سال های 1998-1997 یک طبقه دیگر به آن اضافه و با سقفی آجری پوشیده شده است.

 

• مکتب سبیان (مسجد ساری بربر)

 

هنگام بررسی ویژگی های معماری این سازه که بین مردم با نام مسجد «ساری بربر» شناخته می شود،

معلوم می سازد ساخت آن مربوط به اواخر دوره عثمانی بوده که یک مکتب ابتدایی نیز در آن زمان محسوب می شده؛

طرح این مسجد مربعی و از جنس سنگریزه می باشد. سقف طبقه زیرزمین که از طریق پله های چوبی قابل دسترسی می باشد

که با ملاتی ضخیم از گرد آجر، ساخته شده است. متمایل بودن آن به سمت مکعب دفن شده در زمین، حاکی از این است

که طبقه زیرزمین به عنوان انبار روغن زیتون به کار می رفته است. تخمین زده می شود در

نمای غربی و جنوبی بازسازی شده این سازه، کرکره هایی وجود داشته است.

 

• کوجا چشمه

 

کوجا چشمه از سوی حاجی علی آقا اِسِّید بین سال های 1808-1807 ساخته شده که گوشه های

آجری آن رو به پایین می باشد. لوله های آب نیز که از جنس خاک پخته شده ساخته شده اند، در داخل دیواره چشمه قرار دارند.

 

• حمام ساسالی

 

مکان های دیدنی اودمیش ، هنگام مقایسه ساختار این حمام با انوع مشابه که در آن بخش های گرم خانه، اتاق سرد و رختکن یکسانند،

می توان گفت ساخت آن مربوط به قرن 5. ام می باشد. بر اساس روایتی، زمانی که 40 دختر در حمام بودند،

آنها دچار سیل می شوند و از این رو نام این حمام در بین مردم به «حمام کرک کیزلاز» (کرک به معنی 40)، شهرت یافته است.

 

• برج میزان

 

برج میزانِ آبِ که از دوره عثمانی بجا مانده، یک سازه مهندسی است که با عبور از برخی قنات، آشامیدنی

را از چشمه های بوزداغ با لوله هایی از جنس خاک پخته شده، به بیرگی و اطراف آن می رساند.

این سازه سنگی حاکی از آن است که بیرگی شهری توسعه یافته در طول تاریخ بوده است.

 

• چشمه حفصه خاتون

 

این چشمه از طرف حفصه خاتون، همسر ییلدیریم بایزید، پادشاه عثمانی ساخته شده است.

جنس آن سنگ و سنگ آهک بوده و از 3 قوس دایره ای شکلِ تو در تو تشکیل یافته است.

این چشمه همچنین با اسم «تاش بازار» که نام منطقه ای در آن اطراف است، نیز خوانده می شود.

 

• خانه فرهنگ و محیط زیست

 

این سازه، کتابخانه تخریب شدهء مکتب حاجی عثمان یا اتاق مدیر می باشد که در دوران جمهوریت

به عنوان مکتب مردم، اتاق سلامت، پست، کتابخانه، قهوه خانه و باشگاه ورزشی، نیز به کار رفته است.

این سازه تخریب شده، بعدها از طرف بنیاد چِکول خریداری و در سال 2003 به عنوان خانه فرهنگ و محیط زیست

بیرگی بازسازی و به کار گرفته شد. مرکز تحقیقات کوچوک مندرس نیز در این مکان فعالیت می کند.

 

• چشمه آک مسجد دده (اِلیف)

 

در زمان تاسیس خاندان آیدین اوغلو، آک مسجد دده (اِلیف دده)، که نام یکی از دراویش اهل خراسان و سا کن

این منطقه بوده، بر روی این چشمه گذاشته و قبر وی در محوطه جلویی چشمه جای می گیرد.

 

• چشمه چارشی

 

این چشمه در سال 1952 و پس از سیل سال 1939، در محل بازار جدید ساخته شد. مخزن آب این چشمه

مربعی شکل و در هر چهار ضلع آن چشمه ها و فرورفتگی هایی وجود دارد.

در ساخت آن از کاشی های کوتاهیا (نام شهری در ترکیه)، استفاده شده است.

 

• چشمه دمیر بابا

 

این چشمه به یاد دِمیر بابا از دراویش اهل خراسان که هنگام تاسیس

خاندان آیدین اوغلی به این منطقه آمده، ساخته شده است.

 

• عمارت کریم آقا

 

عمارت کریم آقا که نمونه ای از سازه های مربوط به زمان ساخت خود و مطابق با معماری ترک است،

احتمال می رود در قرن 18 یا 19 ساخته شده باشد. طبقه همکف این عمارت از خاک رس و سنگ

آهک و طبقه فوقانی آن رو به کوچه باز می شود. طبقه فوقانی نیز از اتاق هایی که به سمت حیاط باز می شوند، تشکیل شده است.

 

• مکتب قلعه

 

هر چند احداث مکتب در بیرگی از سوی عزیزه خاتون دختر قاضی اومور بی و آیدین اوغلو محمد

بی در اسناد مشخص شده است، اما برخی پژوهشگران با در نظر قرار دادن ویژگی های تاریخ ساخت

آن را به قرن 16 یا 17 می دهند. این سازه دارای حیاط روباز و L شکل بوده و به دلیل بازسازی، قسمتی

از آن شکل دقیق و مشخصی ندارد. سازنده این مکتب که جنس آن از سنگ آهک است، دقیقا مشخص نیست.

 

• قبرستان امام بیرگیوی

 

این قبرستان که در بین مردم با نام «قبرستان بوکَن» شناخته می شود، از دوران عثمانی به جا مانده است.

پس از دفن محمد افندی که در بیرگی معلمی می کرده، نام قبرستان به نام او تغییر داده شد و

افرادی که در دوره عثمانی مسئولیت های مهمی داشتند نیز در این جا دفن شده اند.

 

• عمارت صندوق اوغلی

 

طبق بررسی پژوهشگران، ساخت عمارت صندوق اوغلی مربوط به نیمه نخست قرن 19 می باشد.

در دیوارهای طبقه فوقانی این عمارت 2 طبقه ای، منظره خیالی استانبول و گل هایی در گلدان

به تصویر کشیده شده اند. امرزوه این عمارت متعلق به خاندان آیدین اوغلو و در اختیار

به شهرداری است و یک نمونه رنگین و زیبا از معماری ترک به شمار می رود.