علی آقا (Aliaga)

علی آقا (Aliaga) ، واقع در بخش شمالی ازمیر، علاوه بر این که مهمترین منطقه صنعتی ازمیر محسوب می شود،

یکی از 12 شهر اِیونی است که هرودوت از آن سخن گفته است. این ناحیه در منطقه اِیولیس که میزبان

تمدن های مهم بشری بوده، تاسیس شده است و شهرهای مهم ایولی از قبیل:

کینه، میرینا و گرینِئون، را در خود گنجانده است.

علی آقا با سواحل، مکان های تاریخی و مسیرهای گشت و گذار،

گزینه های مختلف گردشگری را برای مسافرین این شهر ارائه می کند.

کیمه (Kyme)

علی آقا (Aliaga) ، خرابه های شهر باستانی کیمه، در جاده منتهی ازمیر به بِرگاما و در 6 کیلومتری جنوب

علی آقا واقع شده است. براساس روایات، این شهر در اواخر 2000 سال پیش از میلاد

از طرف افرادی که از شمال هِلاس آمده اند، روی دو تپه واقع در جنوب خلیج چاندارلی

ساخته شده است. کیمه به دلیل دسترسی به دریا و دشت حاصلخیز در پس کرانه های

آن، در مدت زمان کوتاه تبدیل به مهمترین و بزرگترین شهر آیولیس شده است.

کیمه که یک شهر بندری مهمی محسوب می شود (اسکله ای به طول تقریبی 200 متری

هنوز هم قابل مشاهده است)، خاستگاه اصلی بسیاری از شهرها است که در بین آنها

«سیده» واقع در بخش کیلیکیا و «جوما» واقع در جنوب ایتالیا قرار دارند و جزو نخستین

اجتماعات بشری هستند که سکه ضرب کرده اند.

در سال های 1876-1877 جواهرات کشف شده از یک قبر به موزه بریتانیا (British Museum)،

در سال 1881 مجسمه ها و کتیبه های جمع آوری شده به موزه باستان شناسی استانبول و

سایر یافته ها نیز به موزه لوور فرستاده شده اند. در حفاری های اخیر: مزارع، کارگاه های تولیدی

روغن زیتون و نیز گورستان هایی از قرن هفتم پیش از میلاد تا دوران بیزانس کشف شده اند؛

همچنین، تعداد زیادی آثار گران قیمت به عنوان نشانه ای از میزان پیشرفت جواهرسازی که اهالی

کیمه به آن دست یافته بودند، پیدا شده است. یافته های مذکور مؤکد نقش مهم کیمه در ساخت

جواهرات به ویژه در دوره هلنیستی می باشد.

گرینئون (Gryneion)

گرینِئون واقع در کرانه خلیج چاندارلی، بین اِلائیا و میرینا، مکان تاریخی ساخته شده در منطقه

یِنی شاکران تماشالیک (چیفیت کاله)، می باشد. گرینِئون در سال 334 پیش از میلاد توسط

فرمانده پارمِنیون اهل مقدونیه تخریب شد. این شهر که ساکنانش به اسارت درآمدند، استقلال

خود را از دست داده و با ملحق شدن به میرینا در دوران هلنیستی، رفته رفته از تاریخ محو شد.

به گفته استرابون، این شهر که نخستین بار نامش در قرن پنجم پیش از میلاد به عنوان عضو

«اتحادیه دریای آتن» ذکر شده، دارای معروف ترین معابد آپولون آناتولی غربی بوده است.

امروزه بقایای ناچیزی از شهر گرینئون به جا مانده است.

میرینا (سباستوپولین)

میرینا (Myrina (Sebastopolin)) که پس از کیمه دومین شهر بزرگ منطقه ایولیس می باشد،

در ساحل خلیج چاندارلی (اِلائیتیکوس)، واقع در شمال علی آقا و در جوار دهانه رودخانه گوزل

حصار (تیتنایوس)، قرار گرفته است. در دیوار برخی سازه های میرینا که یک شهر بندری شکل

گرفته روی دو تپه است، ساختار بندر و مکان محتمل تئاتر امروزه قابل تشخیص می باشد.

این شهر که طبق روایات از سوی ملکه آمازون یعنی میرینا تاسیس شده و نامش برگرفته از اوست،

در یک دوره ای که قطعی بودن آن مشخص نیست، تحت عنوان سیمیرنا خوانده شده و پس از به

وقوع پیوستن زلزله ای در قرن هفدهم پس از میلاد، مجددا ساخته و به طور موقت نام سِباستوپلیس را به خود گرفته است.

در میرینا که طی سال های 4 و 5 پس از میلاد به عنوان مرکز اسقف نشین محسوب می شده

و وابسته به کلانشهر افسوس بین سال های 1880-1882 بوده، حفاری های نزدیک به 4000-5000

قبر صورت گرفته و یافته های کمی مربوط به دوران آرکائیک و تعداد زیادی نیز مربوط به دوره هِلِنیستی

کشف شده است. با توجه به شکل های موجود در قبرها، می توان گفت میرینا در دوره هلنیستی،

مرکزی معروف با مجسمه های خاکی قرمز رنگ می باشد. آثار یافته شده در حفاری ها در

موزه های لوور و موزه باستان شناسی استانبول به نمایش گذاشته شده اند.

شهر باستانی آئیگای (Aigai Antik Kenti)

آئیگای واقع بر روی کوه گون که با خرابه های باشکوه و کم و بیش بازمانده اش مورد توجه قرار می گیرد،

طبق گفته برخی مورخان قدیمی 1100 سال پس از میلاد از سوی ایولی هایی که از یونان آمده اند،

تاسیس شده است. این شهر که به لحاظ جغرافیایی به علی آقا و روستای کوسِلِر نزدیک می باشد،

امروزه در داخل محدوده مانیسا قرار گرفته است. این شهر که دوستداران تاریخ و طبیعت را با خود

به سفری در زمان می برد، با بقایای سالم خود توانسته همه بازدیدکنندگانش را تحت تاثیر قرار دهد.

بقایای گوزل حیصار (Guzelhisar Kalıntilari)

گوزل حیصار که در دوره های عثمانی و خان های آناتولی به دلیل واقع شدن در مسیر تجاری، منطقه

مسکونی مهمی به شمار می رفته، در مرکز و اطرافش دارای بقایای زیادی می باشد. به ویژه بقایای

مربوط به آثار ساخته شده در دوره عثمانی، امروزه به وضوح قابل مشاهده هستند. پل قوسی تاریخی

که در مسیر منتهی به برگاما واقع شده نیز در این قسمت به جا مانده است.

سواحل

سواحل علی آقا، میزبان بسیاری از دریا دوستانی است که روزانه از مرکز شهر یا حومه به آن سر می زنند.

می توانید از جلوی ایستگاه علی آقا با مینی بوس های شهریِ ویژه ساحل، به این سواحل شنی دسترسی یابید.