مناطق دیدنی برگاما

فرش، گلیم و محصولات دست بافت برگاما

مناطق دیدنی برگاما ، بافندگی یکی از پیشرفته ترین صنایع دستی برگاما و مناطق آن محسوب می شود.

محصولات مهم از قبیل: فرش، گلیم، گونی، کیسه،‌ خورجین و سجاده، در غرفه های روستایی

با رنگ های گیاهی بافته می شوند. فرش های برگاما با رنگ و ويژگی ها مختلف در سطح جهانی

معروف اند، و به لحاظ قوم نگاری نیز مهم تلقی می شوند. فرش های برگامای آناتولی غربی بر

حسب: رنگ کاربردی، طرح، نوع و سبک بافندگی در دو دوره، با 18 عنوان اصلی در 4 منطقه دسته

بندی شده اند. این مناطق عبارتند از:

منطقه کوزاک (گوباش، کیلاز، کاراچِلی،‌ یاغجی بِدیر،‌ تخته جی لر)

منطقه یونت داغ (دِریجی،‌ یونجو، ساری کِچِلی،‌ مالدان،‌ گایلان)

منطقه یاغجی بدیر (کوجا بوئا، ‌یاخجی بدیر، مازیلی،‌ چائلان،‌ یِرینجه، سامانلیک،‌ اسلاملار، کیزیل

چوکور، دمیرجی لر، کروبا، چاکیرلار، یانی گوده)

منطقه کاراداغ (خردل، کائان، موسلو، چِپنی، یاخجی بدیر)

فرش های برگاما علاوه بر تنوع رنگی و ویژگی های خاص، داستان هایشان نیز جلب توجه می کنند؛

به ویژه داستان «عشیره یاغجی بدیر» که بافنده فرش هایی با نام «کیز برگاما (برگامای دختر)»

می باشد. طبق این داستان، در دورانی که عشیره یاغجی بدیر در کوچوک کایای برگاما اقامت

می کرده اند، پسر عشیره به دختر زیبای دشت عاشق می شود؛ مرد عشیره دختر را از پدرش

خاستگاری می کند ولی پدر وی لجبازی کرده و با این وصلت مختلفت می کند. این وضعیت به

دعوایی خونین منجر می شود و در جنگ بین مردان هر دو طرف، پسر خان کشته و عشیره به

دو بخش تقسیم می شود.

به دنبال این ماجرا بستگان پسر کوچ کرده و در منطقه سیندیرگی 3 روستا تشکیل داده و در این جا

شروع به زندگی می کنند. از سویی دیگر، دختر با غمی بزرگ خود را در خانه زندانی کرده و شروع

به بافتن فرش می کند و با رنگ و نقش هایی که روی فرش ها می بافد، غم و احساسات خود را

منعکس می کند؛ رنگ قرمز = جدایی، سیاه = غم، سفید = امید، آبی = امید بی پایان، چهار نقطه

اعضای خانواده ای که مانع عشق شدند، ستاره سلیمان = پسر خان، پیچش ها = زوال احساسات،

لنگرها = ابزارهای ممانعت و گذر از مشکلات و رنگ قرمز مایل به صورتی = تمایل به ازدواج، را نشان می دهد.

از این رو، فرش هایی که با این نقوش و رنگ ها بافته شوند با نام «برگامای دختر» شناخته می شوند.

بازار آراستا-عثمانی

مناطق دیدنی برگاما ، بازار روباز آراستا برگاما که از قرن 14 و 15 ام شروع به شکل گیری کرده، طی صدها سال میزبان صنایع

مختلف بوده است. آراستا که از گردهمایی: چکمه فروشان، کفاشی ها،‌ بزازان،‌ غله فروشان و مشاغل

مختلف تشکیل شده، در طول زمان برای تسهیل ادامه فعالیت های تجاری، واحدهایی نظیر کاروانسرا و

بازارپوشیده را به ساختارش افزوده است. بسیاری از سازه هایی که تا به امروز هنوز پارجا هستند، از

قرن نوزدهم باقی مانده اند.

انقلاب فرهنگی ایجاد شده توسط پرگامون ها: کاغذهای پوستی (پارشمن)

پارشمَن که نامش را از برگاما گرفته، نوعی محصول کاغذی ساخته شده از چرم می باشد که با نام

Membrana Pergamana و یا Charta Pergamena نیز خوانده می شود.

پادشاهی پرگامون در زمان سلطنت شاه یومِنِس دوم، در حوزه های هنر و علم قادر به رقابت با کتابخانه

اسکندریه در مصر می بوده. پادشاهی مصر که از این وضعیت ناراضی بود، صادرات پاویروس به برگاما را

ممنوع کرد و بدین ترتیب در اوایل قرن دوم ق.م، پادشاه در جستجوی ابزار جدیدی برای نوشتن روی آن بوده

است. نهایتا بررسی های صورت گرفته به نتیجه رسیده و‌ دو هنرمند به نام های «کراتس» و «ایرودیکوس»،

موفق به تولید کاغذ (پارشمن)، از پوست بز شدند.

به این کاغذها که مناسب و قابل دسترس برای کاربرد بوده اند نام کاغذ برگاما (Charta Pergamena)، داده

شد؛ بدین ترتیب کاغذهای پارشمن که راه دنیای علم را روشن تر کردند، تبدیل به نمادی برای برگاما شدند.

در آن دوره کتابخانه پرگامون دارای 200,000 جلد کتاب در قالب طومار و تهیه شده از کاغذ پارشمن در حوزه های

ادبیات و هنر بوده است. همراه با پارشمن در گذر از فرم طومار به فرم کتابچه، نمونه های اولیه کتاب

های امروزی پدیدار گشتند.

امروزه کاغذ پرشمن توسط هنرمند «اسماعیل آراچ» و با روش های سنتی، در نخستین محل تولیدش ی

عنی برگاما همچنان تولید می شود.

مناره سلجوق

مناطق دیدنی برگاما ، مناره آن مربعی شکل و از سنگ مرمر و بدنه آن نیز از سنگ تراشیده، ساخته و در نمای شرق، طاقچه ای شیب دار

وجود دارد که در بورسا ساخته شده است؛ ورودی مناره نیز از درب واقع در بخش شمال می باشد. مسجدی که مناره

به آن تعلق دارد، تخریب شده و تا به امروز هیچ نوع کتیبه مربوط به این مسجد یافته نشده است.

موزه برگاما

موزه برگاما در تاریخ 30 اکتبر 1936 تاسیس و دارای ویژگی «نخستین موزه حفاری باستان شناسی» در دوران اوایل

جمهوری جوان ترکیه می باشد. ساختمان موزه با در نظر گرفتن طرح محراب زئوس آماده شده است. در سال 1979

بخش قوم نگاری به موزه اضافه و بسیاری از آثار باستانی مربوط به دوره های گوناگون از جمله دوره های برنز اولیه و

بیزانس که در حفاری های صورت گرفته در برگا و حومه آن یافته شده اند، به نمایش گذاشته شده است. در بین

یافته های کشف شده از شهرهای باستانی اطراف، نمونه های مربوط به مدرسه مجسمه سازی برگاما،‌ یافته های

پیتانه و گرینئون مربوط به دوران باستانی و خاک های سرخ میرینا جلب توجه می کند. در سالن قوم نگاری فرش ها

و کلیم های معروف جهانی مربوط به این منطقه (یونت داغ، یاغجی بدیر، کوزاک برگاما)، نمونه پارچه بافته شده و

صنایع دستی به نمایش گذاشته می شود.

در این موزه آثار: مرمرین مربوط به دوران هلنیستی و بیزانس، مجسمه های زنان و مردان، سفال های میرینا، ماکت

محراب زئوس، عکس های مربوط به سازه ای که اصل آنها در موزه برلین می باشند، ماکت محوطه مقدس دِمِتَر، آکروپل،

آسکلپیون، حیاط سرخ (سِراپیون)، و آثار یافته شده در حفاری منطقه مصلی، به نمایش درآمده اند.

علاوه بر آثار به نمایش گذاشته شده در محوطه داخلی موزه، در حیاط موزه نیز آثار سنگی متعلق به دوره های فرهنگی

گوناگون به نمایش گذاشته می شود. پارک یونس امره واقع در اطراف موزه که با نام چاملی پارک هم شناخته می شود،

در کنار گل باغچه و پارک چاکیل، از جمله مکان هایی هستند که پس از گشت و گذار می توانید در آنها به استراحت

یا خوردن و آشامیدن بپردازید.