کایماکلی

کایماکلی

شهر زیر زمینی کایماکلی در کاپادوکیا

شهر زیر زمینی کایماکلی در زیر تپه ای به نام ارگ کایماکلی قرار دارد, که در سال 1964 برای

بازدید باز شد. اما تنها 4 طبقه از این شهر در دسترس بازدید عموم است , بخش هایی آن ها

همچنان محافظت می شود؛ یکی از ویژگی های این شهر طراحی منصر به فرد آن و بخش

ورودی شهر است، شهر کلا یک درب ورودی سنگی دارد، دربی که تنها از داخل باز می شود

و افراد از بیرون نمی توانستند آن را باز کنند، همین موضوع جرقه ای برای اولین حدس کاوشگران

بوده و آن ها گمان می کنند این شهر بیشتر از هر چیزی برای در امان ماندن مردم و دام هایشان

ساخته شده تا در مواقع جنگ به آن پناه ببرند؛ در طبقه اول این شهر اصطبل ها برای نگه داری

دام و همین طور کلیسایی دیده می شود، این کلیسا دو طبقه دارد و بخش دیگر آن در طبقه پایین

است؛ مهم ترین قسمت های شهر از جمله آشپزخانه در طبقه سوم دیده می شود و طبقه چهارم

آن محلی  برای ذخیره مواد غذایی و نوشیدنی ها بوده است؛ برای تهویه هوای شهر چاه هایی عمیق

از سطح زمین حفر می شده که عمق آن با تعداد طبقات شهر برابری می کرده و مسیری کاملا یکسره

داشته است؛ با توجه به آثار کشف شده و وسعت شهر که چیزی حدود250 هکتار بوده به نظر می رسد

در این شهر جمعیتی نزدیک به 3500 نفر زندگی می کردند؛ این شهر زیر زمینی از

عجیب ترین جاذبه های کاپادوکیا است که همچنان معماهای زیادی دارد؛ قدمت این شهر را از روی

نقاشی های حک شده دیوارها به دوره بیزانس نسبت داده اند اما روشن است که این شهر در زمان های

گوناگون مورد استفاده تمدن های مختلف مردم این منطقه بوده است.

 

آشنایی با آلاچاتی

آشنایی با آلاچاتی

اروپا ترکیه شهر تاریخی آلاچاتی

آشنایی با آلاچاتی ،اگر برای سفر خود به دنبال جایی پر از جاذبه های دیدنی و آرامشی مثال زدنی می گردید

توصیه می کنیم حتما سری به شهر آلاچاتی (Alacati) در کشور ترکیه بزنید تا از حضور در

یکی از بکرترین نقاط این کشور، حسابی لذت ببرید. آلاچای شهری است که بیشتر به سبب

وجود خانه های سنگی در خود که عمدتا نیز از قدمتی بالغ بر 100 سال برخوردار هستند،

مشهور شده است و امروزه گردشگران زیادی از اقصی نقاط دنیا سعی می کنند خود را برای

بازدید و اقامت در یکی از سنتی ترین خانه های این شهر دوست داشتنی و فوق العاده تمیز

به آلاچاتی برسانند. پس شما نیز در این مطلب از مجله گردشگری ترکان گلوبال با ما همراه شوید تا

قدری بیشتر با این شهر کوچک و کاملا با صفا آشنایی پیدا نماییم تا شاید اگر روزی قصد سفر

به کشور ترکیه را پیدا کردید، بتوانید به جز کلانشهرهای توریستی و گردشگری آن همچون:

استانبول، بدروم، مارماریس، ازمیر و آنتالیا از نقطه دیگری نیز در سرزمین ترک ها دیدن نمایید.

پیشینه تاریخی شهر آلاچاتی

با توجه به اطلاعات نه چندان زیادی که در خصوص شهر آلاچاتی در بین کتاب ها و نوشته های

معتبر تاریخی گنجانده شده است، باید بگوییم که آلاچاتی را یونانیان سفر کرده در دهه 1830

میلادی تاسیس نموده اند و از همان ابتدا ترک ها و یونانی ها با هم و بصورت کاملا ترکیبی در این

نقطه از کشور ترکیه زندگی می کنند. یونانیان نام این شهر را Alatzata گذاشته اند و معتقدند که

نقش مهمی را در جهت تبدیل شدن روستای ساده آلاچاتی به یک مکان توریستی و فوق العاده

جذاب گردشگری در طول تاریخ بر عهده داشته اند!

آنان در سال ذکر شده از جزیره ای به نام خیوس واقع در سرزمین یونان که تنها چند کیلومتر آن

طرف تر از دریای اژه می باشد، حرکت کرده و خود را به آلاچاتی رساندند. بلافاصله با اسکان خود

شروع به ایجاد کردن باغ هایی از انگور و زیتون به سبک و سیاق کشور خود در این شهر کوچک که

هنوز آلاچاتی خطاب نمی شد، کردند و توانستند با ایجاد کانال تجاری با بخش های جنوبی خلیج

سبب رونق گیری چشمگیری در شهر محل اقامت خود؛ یعنی آلاچاتی شوند. جالب است بدانید

خانه های سنگی موجود در آلاچاتی نیز در حقیقت ثمره تلاش همین یونانی های مسافر می باشد

که امروزه بدل شده است به جدی ترین جاذبه توریستی و گردشگر پسند شهر آلاچاتی البته در کنار

سایر جاذبه های جذاب و تفریحی آن همچون آسیاب های بادی، پیاده روهای سنگ فرش شده و

تفریحات مختلف آبی که می توان در این نقطه از کشور ترکیه به آنان پرداخت و حسابی لذت برد.

آلاچاتی

شهر آلاچاتی در فاصله مکانی 75 کیلومتری از بخش غربی شهر ازمیر واقع شده است و آنطور که

آمار سرشماری ترک ها در خصوص جمعیت این ناحیه بیان کرده است، باید بگوییم جمعیت ساکن

در این شهر کوچک و سنگی نزدیک به 12 هزار نفر تخمین زده شده است. ناگفته نماند این شهر

کاملا توریستی و گردشگری در فاصله 2 کیلومتری از خط ساحلی ایلیجا و خلیج جنوبی آلاچاتی و

همچنین 10 کیلومتری شبیه جزیره چشمه که در جوالی دریای اژه استقرار یافته است، واقع شده است.

جاذبه های گردشگری و امکانات تفریحی موجود در آلاچاتی

آلاچاتی نیز همچون دیگر شهرهای توریستی و گردشگری برجسته ترکیه از جاذبه های گردشگری و

اماکن دیدنی و همچنین امکانات رفاهی مناسبی برخوردار است که قطعا اجازه سپری کردن اوقات

ناخوشایند رو از شما گردشگران و مسافرانی که به این نقطه از ترکیه سفر کرده اید، خواهد گرفت.

در این شهر شما می توانید از آسیاب های بادی، مغازه های کوچک و نُقلی که در حال فروش عتیقه

جات و صنایع دستی هستند در کنار کوچه و پس کوچه های سنگی آن بازدید کنید و در صورت سفر

در ماه اکتبر از جشنواره ماهیگران و در ماه می نیز از فستیوال بادبادک ها دیدن کنید.

همچنین از قلم نیافتد که در این شهر کوچک با خانه های سنگی تزئین شده توسط گل های کاغذی،

این امکان نیز برای شما مهیا شده است تا به انواع و اقسام تفریحات آبی نظیر: کایت سواری، موج سواری،

شنا و غیره بپردازید. دوستان و گردشگران گرامی توجه داشته باشید که در شهر آلاچاتی فرهنگ غذایی

فوق العاده خوشمزه ای نیز حاکم است که شما می توانید با مراجعه به هر کدام از رستوران های این شهر

توریستی و گردشگری، حسابی از شرمندگی شکم خود خارج شوید!

Alacati

در دوران باستان ، روستایی به نام Agrilia از مجموعه سرزمین های Ionia بوده که از تمدن های آناتولی

غربی به شمار می رفته است . پس از آن و در دوره های مختلف تاریخی ، این ناحیه تحت نفوذ و حاکمیت

اقوام و حکومت های متعدد قرار گرفت .اما آنچه که وضعیت کنونی این شهر را بدین گونه رقم زده است 

مهاجرت جمعیتی یونانی از جزیره ی خیوس یونان واقع در چند کیلومتری آن طرف دریای اژه و به

سال 1830 میلادی بوده است . آنان در این روستا سکنی گزیده و به ایجاد و پرورش باغات انگور

و زیتون روی آورده و نیز مبادرت به حفر کانالی از روستا به خلیج جنوبی منطقه نمودند که انجام این

موارد به توسعه و رونق تولید و تجارت در آن روستا منجر گردید . در فاصله ی سالهای1850 تا 1890 میلادی

و با ساخت خانه ها ، کوچه ها ، گذرگاههای سنگی و آسیاب های بادی ، آن روستا بیش از پیش توسعه

یافته و شکل شهر را به خود گرفت . یونانی تبارهای مقیم ، شهر را به نام Alatzata و ترک تبارها و گردشگران

به نام Alaçatıمی شناسند .‏

اشنایی با افس

اشنایی با افس

اشنایی با افس

افسوس (به ترکی افس) نام خویش را از واژه هتیتی آپاشا گرفته‌است.

از آنجا که یونانیها حرف «ش» را در زبان خود نداشتند و از این رو این نام در زبان ایشان از آپاشا به افس مبدل گشت.

آپاشام یا افس یکی از مراکز تجمع هیتی‌ها و تمدن میکنه‌ای بود و یکی از مهم‌ترین شهرهای آسیای کوچک بشمار می‌رفته

که تاریخچه آن به ۵۰۰۰ سال پیش از میلاد مسیح می‌رسد. اولین بار در سال ۲۹۶ پ.م. محل این شهر توسط لیسیماخوس 

به مکان امروز منتقل گشته و به صورت بندری مهم متعلق به کشور پرگامون گردید.

خانه های شیب دار

خانه های شیب دار این شهر که جزو ثروت های آن نیز محسوب می شوند، دارای

سرنخ هایی از سلایق شخصیِ افراد منتخبِ ساکن در این منطقه و میزان ثروت آنها،

می باشد. برای دیدن این خانه ها که دیوارهایشان مزین به نقاشی و کف آنها با موزاییک

تزئین شده، علاوه بر هزینه ورودی به افس، باید 36 لیر دیگر نیز برای بازدید از خانه های

شیب دار پرداخت کنید که در قسمت داخلی، دارای ورودی مجزایی می باشند.

حمام اسکولاستیکا

حمام اسکولاستیکا سازه ای سه طبقه در ورودیِ واقع در خیابان کورتلر می باشد. این

حمام دارای دو ویژگی متمایز می باشد که یکی از آن عدم دریافت هزینه ورودی از افراد

بی بضاعت می باشد؛ به نظر می رسد این اقدام در آن زمان، در مبارزه با اصلی ترین عنصر

تمدن هاريال یعنی جدایی طبقات بوده و پاکیزگی که نیازی اصلی هر انسانی است را برای

همه قابل دسترس می کرده. ویژگی مهم دیگر نیز کاربرد فناوری پیشرفته نسبت به دوره ای

که در آن واقع شده است، می باشد. حمام اسکولاستیکا نه تنها برای پاکیزگی، بلکه به عنوان

محیطی جهت اجتماعی تر شدن و تفریح نیز به کار می رفته؛ به نظر می رسد هنگام قدم زدن

در میان بقایای بجامانده، صدای قهقهه های پیچیده در محیط را می توان شنید.

معبد هادریان

اشنایی با افس ، این معبد به افتخار هادریانوس (امپراطور روم)، ساخته شده که جزو سازه های نادری است

که از عصر باستان تا به امروز پابرجا است. بر روی درب ورودی نقش های برجسته ای جلب

توجه می کنند که حاکی از افسانه تاسیس افس می باشد. به رغم گذشت زمان طولانی

سپری شده، نقش و نگارهای روی آن واقعا هنوز خیره کننده می باشند. به نظر می رسد

ستون های حکاکی شده جلوی معبد توانسته اند تاکنون با قدرت گرفتن از حمل مجسمه های

امپراطورهای روم باستان، همچنان محکم و استوار پابرجا ایستاده اند.

ساختمان شهرداری

ساختمان شهرداری (Prytaneion)، جایی است که روابط دیپلماتیک در مورد اداره شهر در آن

تعیین و سالن های آن با مجسمه های خدایان و امپراطورها مزین شده است. مجسمه های

آرتمیس که جزو آثار ارزشمند موزه افس می باشند، در حفاری های این منطقه به دست آمده اند.

در کنار ساختمان و واقع در محراب الهه «هستیا»، آتشی که مقدس تلقی می شده، همواره

برافروخته بوده است. از آنجایی که این آتش نماد استقلال و جاودانگی شهر درنظر گرفته می شده

همیشه از خاموش شدن آن جلوگیری می کردند.

نیکه، الهه پیروزی

نیکه که نام آن در اساطیر یونانی ذکر شده با تلفظ «Nee-key» و در زبان یونانی به معنای «پیروزی»

می باشد، در اساطیر رومی نیز با نام Victoria شناخته می شود. هرچند الهه نیکه در حماسه های

هومروس جای نگرفته، اما طبق نظر Hosiodos، نیکه از Styks دختر Pallas و Okeanos زاده شده است

و خواهران او Kratos، Bia و Zelus می باشند. لوح برجسته نیکه را می توانید در شهر افس مشاهده

نمایید که در یک دست مجمسه برگ بو و در دست دیگر آن شاخه نخل به تصویر کشیده شده است.

مجسمه بی سر و بالدار نیکه در سال 1863 در جزیره Samothrace – Semadirek واقع در شمال دریای

یونان یافته شد و برطبق اعتقاد اهالی جزیره، محل تولد نیکه همین منطقه می باشد. تخمین زده می شود

در سال 1863 که قطعاتی از مجسمه در جزیره  Semadirek یافته شد، از سنگ مرمر سفید و در بین سال

190-220 پیش از میلاد ساخته شده باشد. در این مجسمه، تفاوت محل آغاز بال سمت راست مجسمه با

بال سمت چپ آن مشهود است که فرورفتگی در ابتدای بال راست مشخصه ای از باد موجود در منطقه

جزیره Semadirek می باشد.

از سال 1884 به بعد و پس از انتقال آن به پاریس، مجسمه الهه بالدار نیکه در موزه لوور به نمایش گذاشته

شده است. Ludovic Laugier رئیس پروژه موزه لوور در مورد مجسمه نیکه که یکی از شناخته شده ترین

مجسمه های جهان می باشد، چنین گفته است: «در کنار شاهکار بودن مجسمه که متعلق به عصر

هلنیستی است، به دلیل بازسازی های صورت گرفته در آن، نمونه ای از هنر قرن نوزدهم نیز به شمار می رود»

این الهه نام برند معروف نایک را در ذهن تداعی می کند که در واقع انتخاب این نام برای این برند تصادفی

نیست. Phil Knight موسس شرکت نایک، این نام را خود برای شرکتش انتخاب کرده است؛

چراکه جایگاه الهه پیروزی اساطیر یونانی در معروف شدن این برند بسیار مهم می باشد.

مکان های دیدنی افس

مکان های دیدنی افس

مکان های دیدنی افس ، ورودی این شهر متشکل از دو درب می باشد. با ورود از درب بالایی،

می توان میراث بجا مانده و شگفت انگیز این شهر را به خوبی نظاره کرد.

خیابان لیمان

مکان های دیدنی افس ، خیابان لیمان (Arkadiane)، طولانی ترین مسیر در افس می باشد که بندر

باستانی و Odeon را به هم وصل می کند. این جا که با راه رفتن در آن خود

را در گذرگاهی تاریخی حس خواهید کرد، از هر دو طرف مزین به ستون های

مجلل است. این راه که برای استقبال پادشاهان و برگزاری مراسم دینی به کار

می رفته، زندگی مجلل آن دوران را به نمایش می گذارد.

کلیسای مریم

کلیسای مریم که در شمال خیابان لیمان واقع شده، یکی از هفت کلیسای جهان

مسیحیت می باشد؛ همچنین محل ظهور مذهب کاتولیک نیز است. از آنجایی که

حضرت مریم در این کلیسا به عنوان «مادر پسر خدا» شناخته می شده، برای مسیحیان

از اهمیت ویژه ای برخوردار بود. این مکان با بوی مطبوع آویشن کوهیِ پر شده در فضا،

جانی تازه روح شما خواهد بخشید.

کتابخانه سلسوس

کتابخانه سلسوس واقع در داخل خرابه های سلسوس، یکی از زیباترین مکان هایی است

که توانسته تا به امروز حفظ شود. روی چهار دیوار کشیده شده در اطراف آن، مجسمه 4

زن با هیبت کامل قرار گرفته است. این کتابخانه که پس از مرگ سناتور رومی «سلسوس»

و به یاد وی ساخته شده، همزمان در حکم گورستان تاریخی نیز می باشد. در زیر دیوار غربی

تابوت سلسوس قرار دارد. این کتابخانه که در زمان خود 14 هزار جلد کتاب داشته، جزو غنی

ترین کتابخانه های عصر خود به شمار می رفته است؛ به نحوی که در تعلیم افرادی از قبیل

هراکلیتوس حکیم، آرتمیدوروس تعبیر کننده خواب، کالینوس شاعر و سورانوسِ پزشک، نقش

مهمی ایفا کرده است. در انتهای این بازدید، خورشید هنگام غروب در پشت کتابخانه، مناظر

زیبایی برای عکاسی را ایجاد می کند.

تئاتر بزرگ

احداث این تئاتر که در دوران امپراطوری کلادیوس آغاز شده، نهایت در سال 117 پس از میلاد

ساخت آن به پایان رسیده است. این بنا با ساختار بسیار مزین، سِن سه طبقه ای و پله های

نشیمن 24 هزارتایی، بی شک بزرگ ترین تئاتر دوران باستان بوده. علاوه بر اجرای نمایش های

تئاتر، این مکان به عنوان صحنه مبارزه گلادیاتورها نیز به کار می رفته است. در جشنواره های

باغات برپا شده به افتخار خدای شراب «دیونیوس»، نمایش های مختلفی ترتیب داده می شده.

صورت های خندان و گریان که نماد تئاتر هستند، برگرفته از این مکان می باشند. در عصر حاضر نیز

این تئاتر پذیرای معروف ترین ارکسترهای جهان نظیر: Sting، Elton John

Joan Baez، Mikis Theodorakis، Ray Charles و Jose Carreras، بوده است.

خیابان مرمری

خیابان مرمری امکان برقراری ارتباط بین کتابخانه سلسوس و اودئون را فراهم می کند. در این راه که

خودروها در آن تردد می کنند، افراد پیاده نیز فراموش نشده اند؛ به این منظور، سکوهایی بلندتر از

سطح خیابان واقع شده که در کنار راه اصلی، نقش پیاده روهای امروزی را ایفا می کنند. درک عمیق

شهرسازیِ انسان محور در قرن ها پیش، واقعا تحسین برانگیز می باشد. در مسیر مرمری، سر و پای

یک زن حک شده قرار گرفته است. این سنگ مرمر که به نظر می رسد نخستین بیلبورد تبلیغاتی جهان

باشد، تداعی کننده خانه عشق کمی بالاتر از آن می باشد.

خانه عشق

از جمله مکان های محبوب دریانوردانی که به افس می آمدند، خانه عشق می باشد که در تقاطع خیابان

کورتلر و خیابان مرمری واقع شده است. این خانه با گذرگاه مخفی به کتابخانه سلسوس و حمام اسکولاستیکا

راه دارد. تصور می شود مردان پس از برگزاری آیینی کوچک، از مقابل مجسمه آفرودیتِ ازدر ورودی، داخل می شدند.

چه کسی می داند که این خانه مزین به موزاییک هایی با طرح چهار فصل، شاهد کدامین عشق ها بوده است.

اودئون

در عصر باستان و برقراری افس، جلسات شورای شهر، تئاتر و مسابقات در محلی تحت عنوان

«اودئون» برگزار می شد. اودئون واقع در شهر باستانی افس، محوطه ای تئاتر گونه با ظرفیت 1400

نفر می باشد. این مکان امروزه هر از گاهی میزبان کنسرت های موسیقی کلاسیک و فستیوال

جاز است. تاثیر شفا دهندگی و وحدتِ موسیقی را با نشستن در ردیف های بجا مانده از تمدن قدیمی، درون خود حس خواهید کرد.

معبد دومیتیان

معبد دومیتیان در مسیر اودئون تا ورودی خیابان کورتلر قرار گرفته. اهالی افس برای نشان دادن

قدرانی خویش به امکانات مهیا شده توسط امپراطور دومیتیان، این معبد را ساخته اند. دومیتیان

نخستین امپراطوری است که به نامش در افس معبد بنا شده است. با پذیرش مسیحیت،

مجسمه واقع در آن تخریب و به غیر از بخش های سر و بازو هیچ قسمت آن باقی نمانده است.

 

شهر باستانی افس

شهر باستانی افس

نام افسوس:

شهر باستانی افس ، (به ترکی افس) نام خویش را از واژه هتیتی آپاشا گرفته‌است.

از آنجا که یونانیها حرف «ش» را در زبان خود نداشتند و از این رو این نام

در زبان ایشان از آپاشا به افسوس مبدل گشت.

آپاشام یا افسوس یکی از مراکز تجمع هیتی‌ها و تمدن میکنه‌ای بود و یکی از مهم‌ترین

شهرهای آسیای کوچک بشمار می‌رفته که تاریخچه آن به ۵۰۰۰ سال پیش از میلاد

مسیح می‌رسد. اولین بار در سال ۲۹۶ پ.م. محل این شهر توسط لیسیماخوس به

مکان امروز منتقل گشته و به صورت بندری مهم متعلق به کشور پرگامون گردید.

 باستان شناسی:

آپاشام یا افسوس یکی از مراکز تجمع هیتی‌ها و تمدن میکنه‌ای بود و یکی از مهم‌ترین

شهرهای آسیای کوچک بشمار می‌رفته که تاریخچه آن به ۵۰۰۰ سال پیش از میلاد

مسیح می‌رسد. اولین بار در سال ۲۹۶ پ.م. محل این شهر توسط لیسیماخوس به

مکان امروز منتقل گشته و به صورت بندری مهم متعلق به کشور پرگامون گردید.

برخی افراد مشهور:

  •  هراکلیتوس ( ۵۳۵–۴۷۵ قبل از میلادفیلسوف پیشاسقراطی 
  • زوکسیس نقاش قرن پنجم قبل از میلاد
  • پارهاسیوس نقاش قرن پنجم قبل از میلاد
  • سورانوس فیزیکدان قرن اول و دوم پس از میلاد
  • آرتمیدوروس طالع بین و نویسنده قرن دوم پس از میلاد

اِفِس، مهد تمدن دوران باستان

شهر باستانی افس که یکی از مهمترین مراکز تمدن، فرهنگ، علم و هنر

دوره باستان می باشد، در محدوده مرزهای داخلی شهر سلجوک از توابع

ازمیر واقع شده است. حفاری ها صورت گرفته در افس که یکی از زیباترین

شهر باستانی ترکیه با میانگین سالانه 1.5 میلیون نفر بازدید کننده است،

از طی صد سال اخیر همچنان ادامه دارد. از جمله جذاب ترین سازه های

تاریخی که هر یک در نوع خود شاهکار معماری محسوب می شوند: کتابخانه

سلسوس، خانه های شیب دار، تئاتر آنتیک، راه پادشاه و بسیاری از آثار کهن،

در این شهر واقع شده اند.

در حفاری های صورت گرفته در افس که قدمت آن به 9000 سال پیش از میلاد باز

می گردد، به آثاری از عصر حجر برخورده شده است. این شهر که در عصر باستانی

نقطه یکی شدن شرق و غرب بوده، بواسطه پیشرفت های سیاسی و تجاری تبدیل

به پایتخت دولت روم در آسیا شده بود. قرار گرفتن معبد آرتمیس به عنوان یکی از عجایب

هفتگانه جهان در افس، باعث جذب بازدیدکنندگان بیشتری به این نقطه شده است. این

بنا در سال 1994 در فهرست موقت آثار یونسکو وارد و در سال 2015، توانست به ثبت دائم برسد.

اطلاعاتی پیرامون تاریخ شهر باستانی افس

افس که از بزرگترین شهرهای باستانی منطقه مدیترانه محسوب می شود، در مجموع شهری

بی نظیر است که دارای نمونه های معماری برگزیده و ناب از دوره های مختلف می باشد.

این شهر به شکل امروزیش، در سال 300 پیش از میلاد از سوی یکی از جانشینان اسکندر

کبیر به نام Lysimakhos در دره بین کوه های پاناییر و بلبل، تاسیس شده است. افس که

دارای یکی از بزرگترین بنادر زمان خود بوده، 133 سال پیش از میلاد در تصرف قلمرو رومیان

درآمده بود. در قرن های پنجم و ششم نیز به عنوان مرکز مهم سیاسی، تجاری و دینی و

پایتخت آسیای صغیر به شمار می رفته. همچنین، این شهر که در عصر هلنیستیک و روم

بهترین دوران خود را سپری می کرده، دارای جمعیت 200 هزار نفری بوده است. بسیاری از

بقایای امروزی مشاهده شده، از دوران رومی ها بجای مانده اند. در قرن هفتم پس از میلاد،

در دوران بیزانس در نتیجه پر شدن بندر افس با گِل، به تپه آیاسولوک که نخستین بقایای

افس در آن یافته شده، مهاجرت صورت گرفته است.

شهر باستانی افس در کجا قرار دارد؟

شهر باستانی افس در منطقه سلجوق واقع در جنوب ازمیر جای دارد. این شهر

در فاصله 83 کیلومتری از ازمیر، 3.5 کیلومتری از سلجوق، 19 کیلومتری از کوش

آداسی، 552 کیلومتری از استانبول و 628 کیلومتری از آنکارا قرار گرفته است.

نزدیک ترین فرودگاه به افس، فرودگاه عدنان مندرسِ ازمیر است و نزدیک ترین

ایستگاه قطار نیز در سلوجوق می باشد.

پروژه ای که ورود قایق های بادبانی را به بندر افس فراهم خواهد ساخت، شامل یک

کانال ورودی به ساحل پاموجوک به طول 600 متر و عرض 30 متر، آغاز شده است.

گفته شده این پروژه که شهرت شهر باستانی افس را دوچندان خواهد کرد، به بافت

تاریخی شهر لطمه ای نخواهد زد. این بندر که امکان توقف کوتاه مدت را به قایق ها

خواهد داد، به طول 250 و عرض 100 متر خواهد بود. در نخستین مرحله در این منطقه

که مسکونی نیز می باشد، 1620 ستون احداث خواهد شد. دیوارهای کانال مناسب و

با بافت تاریخی با بلوک های سنگی مستطیلی شکل محلی پوشانده خواهد شد.

موج سواری در ازمیر

موج سواری در ازمیر

موج سواری در ازمیر ، وقتی صحبت از موج سواری به میان می آید، ازمیر یکی

از بهترین مکان ها در جهان می باشد که پایتخت آن نیز در ترکیه چشمه (Çeşme)،

است؛ از این رو، بنظر می رسد خلیج های چشمه به ویژه: آلچاتی (Alaçatı)، ایلیکا

(Ilıca)، و پیرلانتا (Pırlanta)، مخصوص موج سواری ساخته شده اند؛ لذا، سالانه میزبان

علاقه مندان زیادی به موج سواری از سراسر جهان هستند.

اگر شنیدید که به «آلچاتی» زبان ترکیه ای به معنای «موج سواری» است، تعجب نکنید!

داشتن وزش بادهای شدید با امواجی مناسب، آلچاتی را به یکی از مناطق نادر برای موج

سواری در جهان تبدیل کرده است. از آنجا که دریا در کمی از ساحل، کم عمق کمی دارد،

موج سواران تازه کار های نیز می توانند ان را آموخته و لذت ببرند؛ این بدان معناست که آلچاتی

هر روزه موج سوارن حرفه ای و تازه کاری را از سراسر جهان گرد هم می آورد.

اگر درموج سواری تازه وارد هستید و نمی خواهید این کار را در کنار حرفه ای ها تجربه کنید،

می توانید به خلیج ایلیکا بروید که دریا تقریبا تا حدود 100 متری از ساحل، کم عمق بوده و

باعث می شود ایلیکا مکانی عالی برای مبتدیان باشد.

اما اگر یک موج سواری حرفه هستید و به دنبال جایگزینی برای آلچاتی هستید، خلیج پیرلانتا

مقصد شماست. این خلیج در چیفتلیک کوی (Çiftlikköy)، و در جزیره ساکیز (Sakız)، واقع شده

است. شما می توانید اینجا در تمام فصل های سال، از وزش بادهای شدید و امواج بزرگ بهره ببرید.

پیرلانتا و خلیج های یومور (Yumru Bays)، به لطف وزش باد شدید در 11 ماه سال و دریای کم

عمقشان، برای موج سواری با کایت (Kitesurfing)، نیز مناسب هستند. این مکان علاوه بر برگزاری

رویدادها و مسابقات متعدد بین المللی، میزبان بسیاری از مسابقات جهانی، اروپایی و داخلی،

برای ورزش بادسواری (Windsurfing)، است.

غواصی

موج سواری در ازمیر ،  بواسطه موقعیت جغرافیایی خود و مجاورت با دریا، دارای یکی از غنی ترین غارهای دریای در

خلیج های متعدد می باشد؛ خلیج هایی چون: کارابورون (Karaburun)، موردوگان (Mordoğan)،

سلجوک (Selçuk)، فوجا، چشمه، اورلا، سفرحیصار و دیکلی (Dikili)، محبوب ترین مقصدها برای

این ورزش هستند. همچنین، وجود مدارس غواصی متعدد به شما کمک می کند پیش از غواصی

در این خلیج ها، در بخش های کم عمق آموزش دیده و آمادگی های لازم را برای بخش های عمیق تر

بدست آورید. از بهترین نقاط غواصی در ازمیر، می توان به: شبه جزیره کارابورون، بیوک آدا (Büyük Ada)،

کوجوک آدا (Küçük Ada)، دوموز کیپ (Domuz Cape)، اصلان کایاسی (Aslan Kayası)، یارک کایا/آیرک تاش

(Yarık Kaya\Ayrık Taş)، مونم سانک (Monem Sunk)، یاتاک اوداسی (Yatak Odası)، جزیره فنر

(Fener Island)، و گُبکتاشی (Göbektaşı)، اشاره کرد.

چتربازی

ازمیر از جمله شهرهایی است که دارای آب و هوای مطلوب برای چتربازی است؛ پس اگر علاقه مند به

چتربازی هستید، افس (Efes)، مکانی مناسب برای این ورزش است. شما می توان تمام تجهیزات مورد

نیاز برای این کار را چه مبتدی باشید یا حرفه ای، در خودِ افس به همراه آموزش های لازم بدست آورید.

شما می توانید تنها ظرف یک ساعت پس از فرود در ازمیر، با خیال راحت و تجهیزات مناسب، از تجربه چتربازی خود لذت ببرید.

پاراگلایدر

اگرچه ازمیر درصدر اصلی ترین شهرها برای ورزش پاراگلایدر نیست، اما مناطقی در آن وجود

دارند که می توانید از این ورزش لذت ببرید. شما می توانید اطلاعات لازم درخصوص: تجهیزات

موردنیاز، موقعیت و اطلاعات پرواز را در موسساتی که چنین خدماتی ارائه می دهند، بدست

آورید و پس از آموزش نظری و عملی لازم، برای پرواز دلپذیر و ایمن، به مکان های موردنظر بروید.

یکی از مناطقی که امکان انجام پاراگلایدر به صورت حرفه ای در آن وجود دارد، اودمیش (Ödemiş)،

می باشد. شما می توانید با رفتن به دهکده اوواجیک (Ovacık)، منطقه «Hill A» بین بوزداغ

و گولجوک (Bozdağ-Gölcük)، در 20 کیلومتری اودمیش و در مسیر ساحلی (Salihli)، این ورزش

هیجان انگیز را انجام دهید. باند پرواز در این مکان، در کنار ایستگاه ژاندارمری بوزداغ-اوواجیک بوده

و نقطه پرش آن به سمت جنوب می باشد که مطلوب ترین منطقه در اژه برای مسابقات و پروازهای

طولانی است. در تیره (Tire)، نیز سه باند پروازدر کوه های گومه (Güme Mountain)، وجود دارد

که اندازه آنها به ترتیب: 700، 900، 1100 متر می باشد.

غارنوردی (Speleology)

بدلیل دشواریِ کاوش در غارها، غارنوردی نیز ورزش های هیجان انگیز درنظر گرفته می شود.

لذا اگر قصد غارنوردی دارید، ازمیر با بیش از 50 غار، در انتظار شماست؛ این غارهای ثبت شده

در مناطق: اومیش، اورلا، بوجا (Buca)، ترابلی (Torbalı)، فوجا، سلجوک، علی آقا (Aliağa)،

دیکلی، کارابورون (Karaburun)، کمال پاشا (Kemalpaşa)، تیره و بورنوا (Bornova)، متمرکز

می باشند؛ از نظر تعداد این غارها: کمال پاشا، تورابی و بوجا، درصدر می باشند.

اشنایی با کاپادوکیا

اشنایی با کاپادوکیا

اشنایی با کاپادوکیا ، که منطقه‌ای تاریخی در ترکیه است، بسیار مورد توجه و علاقه‌ی گردشگران

و همچنین باستان‌شناسان قرار دارد. این منطقه از قدمتی طولانی برخوردار است

و یکی از چند شهر سنگی در جهان است.

کاپادوکیا منطقه‌ای تاریخی است که در ناحیه‌ی آناتولی مرکزی در کشور ترکیه قرار دارد.

نام این منطقه همواره در سراسر تاریخ به خصوص در متون مسیحیان آمده است و به

عنوان محلی پر از شگفتی شناخته می‌شود.

تاریخ

اشنایی با کاپادوکیا ، در اواخر عصر برنز، کاپادوکیا با نام هتی (Hatti) شناخته می‌شده و مرکز قلمرو هیتی‌ها

در خاتوشا بوده است. پس از پایان حکومت هیتی‌ها، در کاپادوکیا حکومت ارباب رعیتی

برقرار شد و در همان زمان بود که قلعه‌هایی مستحکم در آن ساخته شد و بعد‌ها از این

قلعه‌ها به عنوان مکانی برای نگهداری برده‌های خارجی استفاده شد.

گردشگری امروز

از آنجایی که این منطقه پر از دیدنی‌های جغرافیایی، تاریخی و فرهنگی است، بسیار مورد

علاقه‌ی گردشگران است. مناطق دیدنی این ناحیه، چهار مکان یعنی شهر‌های نوشیر،

کایسری، آکسارای و نیگده را تشکیل می‌دهد. 

مناطق دیدنی 

دره سرخ کاپادوکیا

این دره زیبا‌ترین دره‌ی کاپادوکیا است که بین دو روستای گورمه و کاوسین قرار گرفته است.

صخره‌های این دره به رنگ‌های صورتی و زرد و نارنجی هستند. همچنین در میان صخره‌ها،

باغ‌های سرسبز، تاکستان‌ها و زمین‌های کشاورزی بسیاری وجود دارد که متعلق به کشاورزان

بومی هستند. درون صخره‌ها کلیسا‌های پنهانی وجود دارد که قدمت آن‌ها به عهد بیزانس می‌رسد.

گورمه

روستای گورمه در چندین نظرسنجی به عنوان زیبا‌ترین روستای جهان انتخاب شده است.

اکثر بازدیدکنندگان برای بالن‌های هوایی این روستا به اینجا می‌آیند. این بالن‌ها هر روز

صبح بر فراز روستا به گردش در می‌آیند.

شهر زیرزمینی کایماکلی

شهر‌های زیرمینی کاپادوکیا از عهد برنز ساخته شده‌اند، اما کایماکلی، مشهور‌ترین شهر

زیرزمینی است که قدمت آن به دوران بیزانس باز‌می‌گردد. در آن زمان مسیحیان برای محفوظ

ماندن از هجوم اعراب و ایرانیان مجبور به زندگی زیرزمینی شدند. این شهر نمونه‌ی بزرگی از

اتاق‌هایی زیرزمینی است که به وسیله‌ی تونل به یکدیگر متصل شده‌اند. همچنین از هشت

طبقه تشکیل شده است که چهار طبقه‌ی آن به بازدید گردشگران اختصاص دارد.

موزه فضای باز زلو

این موزه در ابتدا و در قرن نهم به عنوان صومعه کاربرد داشته است. اما در سال ۱۹۵۲ به دلیل

فرسایش و خطر سقوط، این روستا ممنوعه اعلام شد. در حال حاضر در این موزه، دو کلیسا برای بازدید وجود دارد.

معبد اسکی گوموسلر

این معبد در ده کیلومتری شمال شرق شهر نیجده واقع است. در این معبد نقوشی به چشم

می‌خورند که قدمت آن‌ها به قرن یازده می‌رسد . از دیگر دیدنی‌های کاپادوکیا می‌توان از

کایسری، اوانوس، اوچ حیصار، پسابگ، سوگانلی، کاوسین، دره‌ی ایهلارا و موزه‌ی فضای باز گورمه نام برد. 

مسیر دسترسی

در صورت همراهی با تور به راحتی می‌توانید از این منطقه دیدن کنید. اما در صورت سفر بدون

تور می‌توانید با استفاده از وسایل مختلف و از یکی از شهر‌های نزدیک خود را به این منطقه‌ی تاریخی برسانید.

 

شهر انتالیا

شهر انتالیا

بهترین فصل سفر به آنتالیا

شهر انتالیا ، به دلیل قرار گیری در ساحل دریای مدیترانه زمستان های سرد و تابستان های

گرمی دارد. گردشگران در همه فصل ها به آنتالیا می روند؛ اما بیشترین تعداد گردشگران

در فصل های بهار و تابستان آنتالیا را انتخاب می کنند تا بتوانند از تفریحات ساحلی بیشترین

استفاده را داشته باشند.

بهار: از بهترین فصل ها برای سفر به آنتالیا بهار است. در فصل بهار در این شهر هوایی

معتدل همراه با بارش های پراکنده را شاهدیم. اگر با هدف گردش در طبیعت به آنتالیا

می روید بهار بهترین زمان برای شماست.

تابستان: تابستان های آنتالیا گرم و خشک است و آفتاب به صورت مستقیم می تابد.

میانگین هوا در این فصل حدود ۳۰ تا ۳۵ درجه سانتیگراد است. این فصل برای آفتاب گرفتن

در سواحل و تفریحات ساحلی و بازی در پارک های آبی توصیه می شود.

پاییز: ایرانی ها کمتر پاییز را برای سفر به آنتالیا انتخاب می کنند زیرا هوای معتدل و رو به سرماست

و باران های سیل آسایی می بارد. به افرادی که برای استفاده از پارک های آبی به آنتالیا رهسپار

می شوند، توصیه می کنیم که حتما پیش بینی وضعیت هوا را از قبل بررسی کنند تا بارش باران آن ها را آزار ندهد.

زمستان: زمستان های آنتالیا معتدل و بارانی است و به دلیل وجود امواج زیاد در سواحل هوا سرد

نمی شود؛ اما بادهای خنکی می وزد. بارش برف در آنتالیا بسیار نادر بوده و میانگین دمای هوا در

زمستان ۱۹ تا ۱۵ درجه سانتی گراد و میانگین رطوبت در این فصل ۶۴ درصد بر آورد شده است.

توجه داشته باشید که نمی توان فصل های ترکیه را به صورت دقیق با فصل های ایران مقایسه کرد

بنابراین بهتر است که به وبسایت های نشان دهنده وضعیت آب و هوایی مراجعه کنید و دمای هوا

را دقیق تر بدانید. همچنین می توانید زمان سفرتان را با ما در میان بگذارید تا وضعیت آب و هوا را

در همان زمان برای تان بررسی کنیم.

وسایل نقلیه عمومی در آنتالیا

شهرهای بزرگ ترکیه از جمله استانبول و آنتالیا دارای وسایل حمل و نقل عمومی خوب و باکیفیتی

هستند تا گردشگران بتوانند به راحتی به مقاصد مورد نظرشان برسند.

شما در آنتالیا می توانید از اتوبوس، تاکسی، ترانسفر هتل، قایق و کشتی، موتور، دوچرخه و ماشین های

کرایه ای، تراموا و… برای حمل و نقل استفاده کنید. در این قسمت شما را بیشتر با وسایل نقلیه عمومی

در آنتالیا آشنا می کنیم؛ اما در همین جا خوب است بدانید که بهترین وسیله نقلیه عمومی در آنتالیا اتوبوس ها هستند.

اتوبوس: هزینه حمل و نقل با اتوبوس در آنتالیا مقرون به صرفه است. برای اتوبوس سوار شدن باید از کارت های

اعتباری اتوبوس یا همان آنتالیا کارت (Antalya Cards) استفاده کنید. این کارت ها را می توانید از تمامی

سوپرمارکت های آنتالیا بخرید. هزینه هر مسیر برای ساکنان ترکیه 1 لیر ترکیه (2,000 تومان) تا 2 لیر ترکیه

(4,000 تومان) و برای گردشگران 10 لیر ترکیه (22,000 تومان) تا 15 لیر ترکیه (34,000 تومان) است. باید

توجه داشته باشید که بدون داشتن کارت های اتوبوس به هیچ وجه نمی توانید از این وسیله استفاده کنید

مگر آن که از راننده یا مسافران خواهش کنید که پول نقد شما را بپذیرند و از کارت خودشان برای شما

استفاده کنند. ایستگاه های اتوبوس در آنتالیا شماره گذاری شده اند و هر اتوبوس هم شماره خاصی دارد

با استفاده از شماره اتوبوس ها و ایستگاه ها متوجه خواهید شد که اتوبوس مورد نظرتان در چه

ایستگاه هایی توقف دارد. گفتنی است که می توانید شماره همه ایستگاه ها و اتوبوس های آنتالیا

را با استفاده از نقشه گوگل پیدا کنید.

تاکسی: از دیگر وسایل حمل و نقل عمومی آنتالیا می توان به تاکسی ها اشاره کرد. تاکسی های آنتالیا

که اغلب نارنجی رنگ هستند را در تمام نقاط شهر خواهید دید. هزینه تاکسی بنابر مسافت مختلف است

و باید با پول نقد (لیر یا دلار) هزینه را پرداخت کنید. هزینه ورود به تاکسی ها 3 لیر ترکیه (6,000 تومان)

است و به ازای هر کیلومتر هم 3 لیر به آن اضافه می شود.

ترام یا تراموا: از سال ۲۰۱۰ شهر آنتالیا به سیستم ترام مجهز شد. ترام وسیله ای بین مترو و اتوبوس

است، به این معنا که روی زمین حرکت می کند و ایستگاه هایش زیر زمین نیست؛ اما ظاهرش به نسبت

اتوبوس طویل تر است. از زمان افتتاح سیستم ترام تا امروز چند ایستگاه به آن اضافه شده و حالا حدود

۱۶ ایستگاه در سراسر شهر آنتالیا دارند. بد نیست بدانید که فاز دوم سیستم ترام آنتالیا نیز در تاریخ ۲۳

آوریل ۲۰۱۶ آغاز به کار کرد و حالا پیشرفته تر و بهتر از قبل در حال فعالیت هستند. ترام هم یکی از

انتخاب های شما برای رفت و آمد در شهر زیبای آنتالیاست.

دولموش: دولموش از نظر لغوی به معنای پر شده (filled up) است. دولموش ها نوعی تاکسی بزرگ به

شمار می آیند چیزی شبیه به مینی بوس. دولموش ها در آنتالیا مانند اتوبوس ایستگاه های خاصی ندارند

و از قبل با مسافرها هماهنگ کرده و آن ها را سوار و پیاده می کنند. گاهی که بعضی از صندلی های

دولموش خالی می مانند، راننده کمی آرام تر حرکت می کند تا شاید مسافری بین راهی را ببیند.

کرایه دوچرخه یا اتومبیل: بی تردید کرایه کردن دوچرخه و اتومبیل هم همیشه یکی از گزینه های شما

در آنتالیا خواهد بود.

 

دانستنی های شهر آنتالیا

دانستنی های شهر آنتالیا

دانستنی های شهر آنتالیا ، در این قسمت به بیان برخی از دانستی های مهم مردم و شهر آنتالیا می پردازیم.

اختلاف ساعت با تهران: 1 ساعت و نیم عقب تر

جمعیت شهر آنتالیا: 2.288 میلیون نفر در سال 2015

سطح قیمت: از استانبول گران تر و قیمت خرید اجناس در محله های گوناگون متفاوت است.

پول رایج: لیر ترکی (TRY)، هر 1 لیر ترکیه (2,000 تومان) . دلار و یورو نیز از گردشگران پذیرفته می شود.

زبان رسمی: ترکی استانبولی 

دین رسمی: ترکیه دین رسمی ندارد و سکولار به شمار می آید؛ اما اغلب ساکنان آن مسلمان

و سنی هستند در واقع آمارها نشان می دهند که حدود 65 درصد از مردم ترکیه مسلمان هستند.

سوغات شهر: ظروف مسی، سنگ های چشم نظر، گلیم دست باف، چرم، جواهرات دست ساز،

پوشاک و بافته ها، ادویه، کتاب های تاریخی، انواع وسایل تزیینی خانه و …

وضعیت بهداشتی: آژانس توسعه غرب مدیترانه (BAKA) پشتیبان بهداشتی شهر آنتالیاست.

گردشگرانی که از تورهای تفریحی گردشی این کشور استفاده می کنند همگی زیر نظر بیمه هستند.

این شهر دارای بیمارستان های دولتی متعددی ایست که در ارتقای کیفیت بهداشت در این شهر نقش بسزایی دارند.

وضعیت اقتصادی: محور اصلی اقتصاد آنتالیا بر پایه صنعت توریست است. همچنین کشاورزی،

دامپروری و کشتی سازی نیز از مشاغل مردم آنتالیا به شمار می رود.

وضعیت تحصیل: بزرگ ترین دانشگاه آنتالیا دانشگاه بین المللی آن است که ۳۰ درصد جمعیت دانشجوی

این شهر در آن تحصیل می کنند. در این دانشگاه به ۵۵ زبان گوناگون صحبت می شود و دانشجویان از

۹۰ کشور مختلف برای تحصیل گردهم آمده اند.

جشنواره های آنتالیا 2018

دانستنی های شهر آنتالیا ، شهر آنتالیا سالانه میزبان انواعی از جشنواره ها و فستیوال هاست که برخی از معروف ترین های آن عبارت اند از:

جشنواره بین المللی موسیقی و رقص بومی آنتالیا | International Folk Music and Dance Festival: از 19 تا 24 ژوئن (29 خرداد تا 3 تیر)

جشنواره بین المللی اپرا و باله آسپندوس | Aspendos International Opera and Ballet Festival: از 4 تا 18 سپتامبر (13 تا 27 شهریور)

جشنواره تابستانه آنتالیا | Antalya Festival: از 12تا 29 سپتامبر (21 شهریور تا 7 مهر)

جشنواره بین المللی فیلم آنتالیا (پرتقال طلایی سابق) | International Antalya Film Festival: از 29 سپتامبر تا 5 اکتبر (7 تا 13 مهر)

 

 

آشنایی با شهر آنتالیا 

آشنایی با شهر آنتالیا 

چرا آنتالیا؟

آشنایی با شهر آنتالیا ، از مهم ترین شهرهای محبوب گردشگران در ترکیه است.

امکانات رفاهی بسیار خوبی در آن فراهم شده است.

اقامتگاه های لوکس و گوناگونش زبانزد هستند.

سفر به این شهر با بودجه های مختلف، امکان پذیر است.

سواحل متعدد و زیبایی دارد که در آن ها می توانید انواع تفریحات آبی را تجربه کنید.

مراکز خرید گوناگونش امکان تهیه کالاهای متفاوتی را برای تان فراهم می کنند.

آشنایی با شهر آنتالیا 

آنتالیا در سمت جنوب غربی کشور ترکیه قرار دارد و از جنوب به دریای مدیترانه،

از شرق به شهر سریک (Serik) و از غرب به شهر قورقودالی یا همان کورکوتلی

(Korkuteli) محدود شده است. سفر به این شهر به افرادی توصیه می شود که در

جستجوی مقصدی مناسب برای کسب آرامش یا لذت بردن از تفریحات ساحلی و گردش در میان طبیعت هستند.

باید بدانید که آنتالیا در واقع یک استان است که مرکز آن هم شهر آنتالیا نام دارد. دولت

ترکیه موفق شده تا با ایجاد امکانات متعدد در این شهر، گردشگران خارجی را به سوی این

مقصد جذاب جلب کند. این روزها بخش های گوناگونی از آنتالیا محبوبیت بیشتری پیدا کرده اند،

جاهایی مثل منطقه توریستی لارا، سیده یا ناحیه دور از شهر کِمِر که با اقامتگاه های فوق العاده خود دل از گردشگران می برد.

از سال 2000 میلادی سرمایه گذاری بر روی پیشرفت صنعت گردشگری آنتالیا آغاز شد.

دو سه سالی می شود که تلاش های سرمایه گذاران به بار نشسته و هتل ها، پارک آبی ها

و مراکز تفریحی گوناگونی در آنتالیا به بهره برداری رسیده اند تا جایی که امروزه عمده درآمد بومیان

آنتالیا از گردشگران خارجیست. البته ناگفته نماند که مردم آنتالیا از نظر کشاورزی نیز بسیار قدرتمند

عمل می کنند و می توان گفت که در تولید محصولاتی چون مرکبات، پنبه، زیتون، انواع میوه و سبزی

به خودکفایی رسیده اند؛ تا جایی که حتا محصولات مورد نیاز دیگر شهرهای ترکیه را نیز تامین می کنند.

آمارها نشان می دهند که بیش از ۶۵ درصد سبزی های مصرفی در این شهر در زمین های کشاورزی

همین منطقه پرورش داده می شوند. خاک حاصلخیز و ابزارهای مجهز و به روز کشاورزی باعث

شده اند تا این صنعت نیز روز به روز در آنتالیا رونق پیدا کند.

گذشته از صنعت گردشگری و کشاورزی، کشتی سازی نیز در آنتالیا رواج دارد، انواع کشتی های

باربری و کروز در این دیار تولید می شود و ما هم توصیه می کنیم که در طی سفرتان تجربه کشتی

سواری در اطراف سواحل مدیترانه را از دست ندهید. طبیعت زیبا، آب و هوای خوب و امکانات تفریحی

متعدد باعث شدند تا همه ساله شمار بیشتری از گردشگران، آنتالیا را به عنوان مقصد سفرشان انتخاب

کنند. در ادامه با ما همراه باشید تا بیشتر از جاذبه های دیدنی آنتالیا برای تان بگوییم.

معرفی برخی از جاذبه های معروف آنتالیا

آشنایی با شهر آنتالیا ، یکی از پربازدیدترین شهرهای ترکیه به شمار می آید و اغلب این شهر را برای سفر انتخاب

می کنند تا از تفریحات ساحلی استفاده کرده و از طبیعت لذت ببرند. تفریحاتی چون قدم زدن در

سواحل، جنگل نوردی، آف‌رود، کشتی سواری و… در آنتالیا محبوبیت زیادی دارند؛ اما با این حال

دیدنی هایی در آنتالیا به چشم می خورند که پیشنهاد می کنیم در سفرتان به این شهر و استان از آن ها نیز دیدن کنید.

آمفی تئاتر آسپندوس | aspendos:

در شرق آنتالیا، منطقه ای تاریخی به نام سریک (Serik) وجود دارد

که محل قرارگیری آمفی تئاتر باستانی آسپندوس است. این آمفی تئاتر در 7 کیلومتری شمال شرقی

سریک قرار دارد و گوشه ای از تاریخ ترکیه را برای شما روایت می کند. بد نیست بدانید که نام آمفی

تئاتر آسپندوس و مناطق اطرافش در فهرست جهانی یونسکو به ثبت رسیده است و از مهم ترین

دیدنی های تاریخی آنتالیا به شمار می رود. 

دروازه هادریان | Hadrian’s Gate:

این دروازه در میان مردم ترکیه با عنوان اوچ قاپیلار شناخته می شود

و یکی از مهم ترین دیدنی های تاریخی آنتالیا محسوب می شود. دروازه هادریان در حقیقت قسمتی

از دیواریست که در گذشته دور تا دور شهر سریک کشیده شده بود. این دیوار را با سنگ مرمر

ساخته اند و سه قوس زیبا دارد. نام این دروازه را به افتخار امپراتور روم هادریانوس (Hadrianus)

انتخاب کردند. دروازه هادریان تنها دروازه به جا مانده از شهر باستانی سریک است.

آبشار دودن | Düden Waterfalls:

در آنتالیا آبشارهای متعددی وجود دارد که از میان آن ها دودن

معروف تر است. آبشار دودن در واقع تعدادی آبشار است که در کنار هم قرار دارند و برای دیدن

شان باید حدود 12 کیلومتر به سمت شمال شرقی آنتالیا بروید. 

پارک آبی لند آف لجندز | The Land of Legends:

پارک های آبی متعددی در آنتالیا وجود دارند

که لند آف لجندز، آکوا، ریکسوس پرمیوم و ددمان از مهم ترین آن ها هستند؛ اما در این میان

پارک آبی لند آف لجندز از محبوبیت بیشتری برخوردار شده است. این پارک آبی قسمتی از

هتل لند آف لجندز محسوب می شود که این روزها حسابی مشهور شده است. اگر در آنتالیا

در جستجوی یک پارک آبی تمام عیار هستید لند آف لجندز بهترین گزینه برای شما خواهد بود.

ساحل کنیالتی | konyaalti beach:

همان طور که قبل تر هم اشاره کردیم در آنتالیا سواحل متعددی

وجود دارد که بنابر سلایق تان می توانید یکی از آن ها را انتخاب کنید. از میان ساحل های کوچک و

بزرگ آنتالیا کنیالتی یکی از محبوب ترین ها به شمار می آید. ساحل کنیالتی رستوران ها و مراکز

تفریحی، درختان زیبا، پارکینگ امن، فضای رمانتیک و پاکیزه و صندلی های آفتاب و… دارد

و به مرکز شهر نیز نزدیک است.

موزه آنتالیا | Antalya Museum:

شاید جالب باشد که بدانید در شهر آنتالیا موزه های گوناگونی

هم وجود دارند و با مراجعه به آن ها می توانید کمی بیشتر با تاریخ این سرزمین آشنا شوید.

در این میان موزه آنتالیا محبوب تر و جذاب تر است. این مکان را با نام موزه باستان شناسی

آنتالیا نیز می شناسند. موزه آنتالیا وسیع است و 13 سالن و نمایشگاه مختلف دارد.

پارک ملی کوپرولوکانیون | Köprülü Canyon National Park:

این پارک آبی در استان آنتالیا قرار دارد و مساحتش 366 کیلومتر مربع است. آنتالیا هم

سواحل زیبایی دارد و هم پارک ها و جنگل های گوناگونی؛ به افرادی که علاقه مند هستند

به قلب پارک های جنگلی آنتالیا بروند توصیه می کنیم که پارک ملی کوپرولوکانیون را از

دست ندهند. ناگفته نماند که از میان این پارک زیبا رودی بسیار دیدنی با آبی زلال جریان دارد

که مکانی برای تفریحاتی چون رفتیگ و شناست

 

 

مناطق دیدنی برگاما

مناطق دیدنی برگاما

فرش، گلیم و محصولات دست بافت برگاما

مناطق دیدنی برگاما ، بافندگی یکی از پیشرفته ترین صنایع دستی برگاما و مناطق آن محسوب می شود.

محصولات مهم از قبیل: فرش، گلیم، گونی، کیسه،‌ خورجین و سجاده، در غرفه های روستایی

با رنگ های گیاهی بافته می شوند. فرش های برگاما با رنگ و ويژگی ها مختلف در سطح جهانی

معروف اند، و به لحاظ قوم نگاری نیز مهم تلقی می شوند. فرش های برگامای آناتولی غربی بر

حسب: رنگ کاربردی، طرح، نوع و سبک بافندگی در دو دوره، با 18 عنوان اصلی در 4 منطقه دسته

بندی شده اند. این مناطق عبارتند از:

منطقه کوزاک (گوباش، کیلاز، کاراچِلی،‌ یاغجی بِدیر،‌ تخته جی لر)

منطقه یونت داغ (دِریجی،‌ یونجو، ساری کِچِلی،‌ مالدان،‌ گایلان)

منطقه یاغجی بدیر (کوجا بوئا، ‌یاخجی بدیر، مازیلی،‌ چائلان،‌ یِرینجه، سامانلیک،‌ اسلاملار، کیزیل

چوکور، دمیرجی لر، کروبا، چاکیرلار، یانی گوده)

منطقه کاراداغ (خردل، کائان، موسلو، چِپنی، یاخجی بدیر)

فرش های برگاما علاوه بر تنوع رنگی و ویژگی های خاص، داستان هایشان نیز جلب توجه می کنند؛

به ویژه داستان «عشیره یاغجی بدیر» که بافنده فرش هایی با نام «کیز برگاما (برگامای دختر)»

می باشد. طبق این داستان، در دورانی که عشیره یاغجی بدیر در کوچوک کایای برگاما اقامت

می کرده اند، پسر عشیره به دختر زیبای دشت عاشق می شود؛ مرد عشیره دختر را از پدرش

خاستگاری می کند ولی پدر وی لجبازی کرده و با این وصلت مختلفت می کند. این وضعیت به

دعوایی خونین منجر می شود و در جنگ بین مردان هر دو طرف، پسر خان کشته و عشیره به

دو بخش تقسیم می شود.

به دنبال این ماجرا بستگان پسر کوچ کرده و در منطقه سیندیرگی 3 روستا تشکیل داده و در این جا

شروع به زندگی می کنند. از سویی دیگر، دختر با غمی بزرگ خود را در خانه زندانی کرده و شروع

به بافتن فرش می کند و با رنگ و نقش هایی که روی فرش ها می بافد، غم و احساسات خود را

منعکس می کند؛ رنگ قرمز = جدایی، سیاه = غم، سفید = امید، آبی = امید بی پایان، چهار نقطه

اعضای خانواده ای که مانع عشق شدند، ستاره سلیمان = پسر خان، پیچش ها = زوال احساسات،

لنگرها = ابزارهای ممانعت و گذر از مشکلات و رنگ قرمز مایل به صورتی = تمایل به ازدواج، را نشان می دهد.

از این رو، فرش هایی که با این نقوش و رنگ ها بافته شوند با نام «برگامای دختر» شناخته می شوند.

بازار آراستا-عثمانی

مناطق دیدنی برگاما ، بازار روباز آراستا برگاما که از قرن 14 و 15 ام شروع به شکل گیری کرده، طی صدها سال میزبان صنایع

مختلف بوده است. آراستا که از گردهمایی: چکمه فروشان، کفاشی ها،‌ بزازان،‌ غله فروشان و مشاغل

مختلف تشکیل شده، در طول زمان برای تسهیل ادامه فعالیت های تجاری، واحدهایی نظیر کاروانسرا و

بازارپوشیده را به ساختارش افزوده است. بسیاری از سازه هایی که تا به امروز هنوز پارجا هستند، از

قرن نوزدهم باقی مانده اند.

انقلاب فرهنگی ایجاد شده توسط پرگامون ها: کاغذهای پوستی (پارشمن)

پارشمَن که نامش را از برگاما گرفته، نوعی محصول کاغذی ساخته شده از چرم می باشد که با نام

Membrana Pergamana و یا Charta Pergamena نیز خوانده می شود.

پادشاهی پرگامون در زمان سلطنت شاه یومِنِس دوم، در حوزه های هنر و علم قادر به رقابت با کتابخانه

اسکندریه در مصر می بوده. پادشاهی مصر که از این وضعیت ناراضی بود، صادرات پاویروس به برگاما را

ممنوع کرد و بدین ترتیب در اوایل قرن دوم ق.م، پادشاه در جستجوی ابزار جدیدی برای نوشتن روی آن بوده

است. نهایتا بررسی های صورت گرفته به نتیجه رسیده و‌ دو هنرمند به نام های «کراتس» و «ایرودیکوس»،

موفق به تولید کاغذ (پارشمن)، از پوست بز شدند.

به این کاغذها که مناسب و قابل دسترس برای کاربرد بوده اند نام کاغذ برگاما (Charta Pergamena)، داده

شد؛ بدین ترتیب کاغذهای پارشمن که راه دنیای علم را روشن تر کردند، تبدیل به نمادی برای برگاما شدند.

در آن دوره کتابخانه پرگامون دارای 200,000 جلد کتاب در قالب طومار و تهیه شده از کاغذ پارشمن در حوزه های

ادبیات و هنر بوده است. همراه با پارشمن در گذر از فرم طومار به فرم کتابچه، نمونه های اولیه کتاب

های امروزی پدیدار گشتند.

امروزه کاغذ پرشمن توسط هنرمند «اسماعیل آراچ» و با روش های سنتی، در نخستین محل تولیدش ی

عنی برگاما همچنان تولید می شود.

مناره سلجوق

مناطق دیدنی برگاما ، مناره آن مربعی شکل و از سنگ مرمر و بدنه آن نیز از سنگ تراشیده، ساخته و در نمای شرق، طاقچه ای شیب دار

وجود دارد که در بورسا ساخته شده است؛ ورودی مناره نیز از درب واقع در بخش شمال می باشد. مسجدی که مناره

به آن تعلق دارد، تخریب شده و تا به امروز هیچ نوع کتیبه مربوط به این مسجد یافته نشده است.

موزه برگاما

موزه برگاما در تاریخ 30 اکتبر 1936 تاسیس و دارای ویژگی «نخستین موزه حفاری باستان شناسی» در دوران اوایل

جمهوری جوان ترکیه می باشد. ساختمان موزه با در نظر گرفتن طرح محراب زئوس آماده شده است. در سال 1979

بخش قوم نگاری به موزه اضافه و بسیاری از آثار باستانی مربوط به دوره های گوناگون از جمله دوره های برنز اولیه و

بیزانس که در حفاری های صورت گرفته در برگا و حومه آن یافته شده اند، به نمایش گذاشته شده است. در بین

یافته های کشف شده از شهرهای باستانی اطراف، نمونه های مربوط به مدرسه مجسمه سازی برگاما،‌ یافته های

پیتانه و گرینئون مربوط به دوران باستانی و خاک های سرخ میرینا جلب توجه می کند. در سالن قوم نگاری فرش ها

و کلیم های معروف جهانی مربوط به این منطقه (یونت داغ، یاغجی بدیر، کوزاک برگاما)، نمونه پارچه بافته شده و

صنایع دستی به نمایش گذاشته می شود.

در این موزه آثار: مرمرین مربوط به دوران هلنیستی و بیزانس، مجسمه های زنان و مردان، سفال های میرینا، ماکت

محراب زئوس، عکس های مربوط به سازه ای که اصل آنها در موزه برلین می باشند، ماکت محوطه مقدس دِمِتَر، آکروپل،

آسکلپیون، حیاط سرخ (سِراپیون)، و آثار یافته شده در حفاری منطقه مصلی، به نمایش درآمده اند.

علاوه بر آثار به نمایش گذاشته شده در محوطه داخلی موزه، در حیاط موزه نیز آثار سنگی متعلق به دوره های فرهنگی

گوناگون به نمایش گذاشته می شود. پارک یونس امره واقع در اطراف موزه که با نام چاملی پارک هم شناخته می شود،

در کنار گل باغچه و پارک چاکیل، از جمله مکان هایی هستند که پس از گشت و گذار می توانید در آنها به استراحت

یا خوردن و آشامیدن بپردازید.

 

دانستنی راجب برگاما

دانستنی راجب برگاما

گورپشته توده ای شکل

دانستنی راجب برگاما : «گورپشته توده ای شکل»، بزرگترین تپه واقع در برگاما می باشد و به احتمال زیاد متعلق

به یکی از پادشاهان پرگامون است. این تومولوس بزرگ و با شکوه که در عصر باستانی از

کسانی که وارد منطقه می شدند استقبال می کرده، به طریقی مانع دید قلعه تپه می شود.

اما بازدیدکنندگان از پشت تومولوس (گورپشته)، می توانند تپه را ببینند و بیشتر تحت تاثیر زیباییش

قرار گیرند. همچنین این تپه به خدای محافظ شهر یعنی آتِنا اختصاص داده شده و با فضای مقدس

روی یک محور خطی قرار گرفته اند.

حمام حاجی حکیم مولانا

حمام اختصاص داده شده به مسجد حاجی حکیم، در دو بخش برای زنان و مردان ساخته شده است.

این حمام در مجموع دارای 24 گنبد بوده و در طول زمان بارها بازسازی شده و در سال 2008 به طور اساسی مرمت گردید.

مسجد اولو (ییلدیریم)

مسجد اولو برگاما بین سازه های تُرکِ واقع در این شهر، یکی از قدیمی ترین و بزرگ ترین مساجدی

است که توانسته تا به امروز  سالم بماند. محراب که دارای آثاری از معماری سلجوقیان و دارای

تزئینات مرمرین زیبا می باشد. روی کتیبه موجود در درب ورودی آن، تاریخ ساخت بین سال های

1398-1399 و به دستور سلطان بایزید، ذکر گشته شده است. چشمه سنگی مزین کننده حیاط

مسجد متعلق به عاشکی اِفِندی شاعر اهل برگاما می باشد.

مرکز زیبایی کلئوپاترا

دانستنی راجب برگاما :مجتمع زیبایی ایلیجای برگاما از سوی شهرداری تاسیس و دارای: کافه، رستوران، پارک آبی و

محوطه هایی برای پیکنیک می باشد. سرویس باربیکیو و چای نیز در این محوطه وجود دارد.

محله آتماجا

محله آتماجا که در هر ساعت از شبانه روز زنده و پویا است، نه تنها یک منطقه مهم به لحاظ تولید

موسیقی در برگاما می باشد، بلکه برای ترکیه نیز بسیار مهم به شمار می آید. این محله که خصوصا

با هنرمندان کلارینت مشهور است، توانسته تا به امروز موسیقیدان های مهمی را پرورش دهد.

خانه های برگاما

قدیمی ترین نمونه های زنده خانه های کهن برگاما مربوط به قرن 18 ام می باشد. خانه های سنتی

ترک و خانه های سنگ تراشی شده رومی چیده شده کنار هم، با هم کوچه های محله کاله را شکل

داده اند. در محله های سلجوق و بارباروس نیز بافت معماری دوران عثمانی به وفور دیده می شود.

علاوه بر خانه هایی تراشیده شده از جنس سنگ و سنگ آهک، خانه هایی از جنس آجر و سنگ و

چوب نیز در محدوده میراث جهانی مورد بازدید قرار می گیرند. بسیاری از سازه های مرمت شده، امروزه

به عنوان هتل یا رستوران مورد استفاده قرا گرفته و میراث گذشتگان را به امروز انتقال می دهند. در

برگاما بازدیدکنندگان ممکن است با دیدن خانه ترک داخل محوطه حیاط متعجب شوند. بیشتر این خانه های

تاریخی با نوع طراحی، در، پنجره، حاشیه ها، ویژگی های دودکش ها، طبقات، بالکن خاص و منحصر به

فرد، به عنوان دارایی های فرهنگی غیرمنقول به ثبت رسیده اند.

بازار تولید کنندگان روستایی

بازار تولید کنندگان روستایی در سال 2005 با هدف تسهیل دسترسی به محصولات محلی

و طبیعی و ایجاد شرایط فروش مناسب برای تولیدکنندگان منطقه وارد عرصه فعالیت شد.

 

آشنای بیشتر با برگاما

آشنای بیشتر با برگاما

خرابه های آسکلپیوس

آشنای بیشتر با برگاما ، معبد آسکِلِپیوس که در قرن 4 پیش از میلاد ساخته شده، به عنوان مرکز درمانی مهمِ

عصر باستان، دارای اهمیت مشابه با نمونه موجود در اپیداروس بوده و خدمات درمانی

ارائه شده در آن، به الهه سلامتی آسکلپیوس اختصاص داده می شده. فضای مقدس

آسکلپیوس با محوطه نمایشگاه، تئاتر 3500 نفری، سالن عبادت متعلق به امپراطور ها

دریانوس، کتابخانه و معبد دایره ای شکل آسکلپیوس، یک مرکز درمانی مهمی در دوره

رومیان بوده است. در بخش جنوبی آن 3 معبد کوچک مربوط به دوره هِلِنیستی، اتاق های

خواب، منبع مقدس و حوض ها، قرار دارند. این منطقه در زمان خود در سراسر جهان به

«بخشی که ورود مرگ به آن ممنوع است» معروف شده بود.

مکان مقدس آسکِلِپیوس توانست تا دوره مسیحیت اهمیت خود را حفظ کند. به منظور

حفاظت بیماران در برابر سرما و گرما که در کنار منبع مقدس در این مکان درمان می شدند،

یک تونل زیر زمینی طویل ساخته شده بود.

جالینوس که بعد سقراط مهمترین پزشک و داروساز عصر باستان بوده، اهل پرگامون می باشد.

وی که آموزش اولیه خود را در آسکِلِپیوس پرگامون گذرانده، با اتمام تحصیلاتش در اسکندریه،

پزشک دربار امپراطوری روم شده و به مدت 4 سال شغلش را در دیار خویش ایفا کرده است.

هفت کلیسا

آشنای بیشتر با برگاما ،  میزبان یکی از «هفت کلیسای» نخست آناتولی می باشد که نامش در انجیل نیز آمده

و مرکز مهمی برای دنیای مسیحیت به شمار می رود.

معبد خدایان مصری (حیاط سرخ)

معبد خدایان مصر باشکوه ترین سازه واقع در دشت پرگامون باستانی می باشد. این اثر چه از

لحاظ طراحی و چه از لحاظ ابعادِ عظیمش، هر بیننده ای را متحیر می کند؛ ساخت این سازه

باشکوه در دوران هادریانوس امپراطوری روم (117-138 بعد میلاد مسیح)، و به خدایان مصر اختصاص

داده شده بود. این معبد در اواسط قرن پنجم ب.م و در اوایل دوران بیزانس با اضافه کردن 2 ردیف

ستون در ساختمان اصلی، تبدیل به کلیسایی با 3 ناو با طرح قصر سلطنتی و به سنت جوهانس

اختصاص داده شده است.

در دوران عثمانی نیز سازه دایره ای شکل واقع در شمال معبد به عنوان مسجد تغییر کاربری داده و

امروزه با نام مسجد کورتولوش مورد استفاده قرار می گیرد؛ در کنار معبد، یک کنیسه نیز قرار گرفته

است. این معبد که در کنار عقاید چند خدایی، میزبان سه دین الهی نیز بوده، از لحاظ گردشگریِ

مذهبی بسیار حائز اهمیت می باشد.

محراب زئوس

محراب زئوس، به یاد پیروزی بزرگ پرگامون ها علیه گالاتا، به نام زئوس یعنی خدای خدایان ساخته شده

و یکی از با شکوه ترین سازه های دوران هلنیستی می باشد. این محراب که در زمان یومنیس دوم

(197-159 قبل میلاد)، ساخته شده، نمونه های شگفت انگیزی از هنر مجسمه سازی مربوطه به آن

دوران را به نمایش گذاشته است. یکی از نخستین افرادی که در مورد این محراب اطلاعاتی ارائه داده،

نویسنده یونانی «لوسیوس آمپلوئا» بوده است. وی در کتاب «عجایب جهان» خود چنین می گوید: «

در برگاما محرابی عظیم به ارتفاع 40 پا و از جنس مرمر با برجستگی های باشکوهی وجود دارد که جنگ

خدایان را با جزئیات نشان می دهد» محراب زئوس در اواخر سال های 1800 از سوی کارل هومان مهندس

راه سازی آلمانی به آلمان برده و امروزه با همه شکوهش، در موزه پرگامون آلمان به نمایش گذاشته شده است.

دشت کوزاک

دشت کوزاک، یکی از دشت های زیبای ازمیر می باشد که در فاصله 20 کیلومتری از آن واقع شده

و به دانه کاج و بافندگی اش معروف می باشد. دشت کوزاک منطقه ای است که در آن بهترین درختان

کاج رشد کرده و بهشت زیبایی ها به شمار می رود و از دوران باستان به بعد، علاوه بر کاج به کاشت

انگور و شراب سازی نیز شهرت پیدا کرده است. در این منطقه در حوالی روستای آشائی بِی، چشمه های

گرم بجا مانده از دوران رومیان و شهر باستانی پَرپَرَن قرار گرفته اند. در کوزاک که فضاهایی برای پیک نیک

نیز وجود دارد، تورهای گردشگری در طبیعت، روستا و کوهنوردی در این دشت صورت می گیرد.

سلینوس و پل های بجا مانده از دوران باستان

پل های باستانی برگاما که به مانند گردنبندی رودخانه کهن سِلینوس را تزئین می کنند، در دوران رومیان و

عثمانی احداث شده و در طول زمان به دلیل بازسازی های صورت گرفته در آن، همچنان قابل استفاده می باشند.

 

برگاما یا پرگامون

برگاما یا پرگامون

برگاما یا پرگامون ، نام برگاما در واقع تغییر یافته پرگامون می باشد که به معنی «قلعه محافظت شده» است.

این شهر که در مرتفع ترین قسمت شهر به نام «قلعه تپه» ساخته شده، بعدها از حاشیه

به سمت دشت گسترش یافته است. آکروپل (ارگ)، که در بالاترین قسمت تپه قرار گرفته،

مرکز اداره شهر بوده و با تمام شکوه خود میزبان مهمانانی است که به این شهر می آیند.

ارتفاع این ارگ 300 متر می باشد و امروزه دسترسی به آن با تله کابین فراهم می باشد.

کلیه قصرها، تئاترها، فضاهای مقدس، کتابخانه، معابد، آگورا، سالن های ورزشی، زیارتگاه

و سایر بقایای متعلق به دوران رومی نیز در این قسمت قرار دارند.

محراب زئوس که در حفاری های سال 1878 به عنوان یکی از مهمترین آثار، کشف شده بود،

امروزه کیلومترها دورتر از سرزمین مادری خود و در موزه پرگامونِ برلین به نمایش گذاشته شده

است. این سازه که بهترین نمونه معماری و مجسمه سازی دوران هلنیستی و به زئوس اختصاص

داده شده، در زمان ائومنس دوم و به یاد پیروزی بدست آمده در برابر گالاتیا، ساخته شده است.

در حاشیه های تزینی برجسته واقع بروی پایه به طول 130 متر و ارتفاع 30 متر، صحنه های مربوط

به جنگ گالاتیایی ها و اولیمپوسی ها به تصویر کشیده شده اند.

یکی دیگر از سازه های باشکوه که با ارتفاع خود هر بیننده ای را متحیر می کند، خرابه معبد ترایان

می باشد که از هر سه طرف با نمایشگاه احاطه شده است.

پرشیب ترین سالن تئاتر جهان (با شیب 70 درجه)، نیز در آکروپل واقع شده است. این تئاتر با ظرفیت

10 هزار نفری در 80 ردیف ساخته و بین مرتفع ترین بخش آن با سن اصلی، تفاوت سطحِ 36 متری وجود دارد.

فضای مقدس آتنا واقع در بخش بالایی بالکن تئاتر که امروزه قدیمی ترین معبد برگاما بوده و تنها

پایه های آن به جا مانده است. این معبد به الهه محافظ این شهر یعنی آتنا اختصاص داده شده است.

کتابخانه پرگامون که در دوران هلنیستی ساخته شده و دارای 200,000 نسخه دستی می باشد،

دومین کتابخانه بزرگ آن دوران بوده و هنگامی که شهر تحت سلطه سلطنت رومیان بود، از سوی

آنتونیس به ملکه مصر کلئوپاترا هدیه داده شده است. اهالی برگاما با کتاب های ساخته شده از

کاغذهای پوستی که اختراع خودشان بوده، ضمن خلق گنجینه فرهنگی عظیم در این کتابخانه

باعث انتقال این منابع غنی و ارزشمند به نسل های بعدی شده اند.

قصرها که نسبت به معابد موجود در آکروپل بسیار ساده تر هستند، مخازن، آبراهه هایی که با

جزئیات بی نهایت دقیق طراحی شده اند و آگورای واقع در بالا (محل بازار)، بسیار مسحور کننده می باشند.

معبد دِمِتِر واقع در کنار کاله تپه سی، مکان مقدس هِرا و معبد دیونوس که تماما از سنگ مرمر و

به سبک معماری اِیونی ساخته شده، جزو سازه های شگفت انگیز دیگر محسوب می شوند.

با پروژه «تاریخ در قالب تصاویر سه بعدی احیا می شود»، در پانل های نصب شده کنار سازه های

تاریخی، یک سیستم رمزینه پاسخگوی سریع (QR code)، نصب شده است. بدین ترتیب بازدیدکنندگان

شهر باستانی، توسط برنامه رایگانی که در دستگاه های هوشمند نصب خواهند کرد، می توانند تصاویر

2000 سال قبل مربوط به: حیاط سرخ (Kızıl Avlu)، محراب زئوس، معبد آتنا و معبد زئوس-اسقلبیوس

(آسکِلِپیوس)، را بصورت مجازی با زاویه 360 درجه ببیند.

خرابه های آکروپل

آکروپل

نخستین منطقه مسکونی برگاما یا پرگامون ، «آکروپل» به معنی «قلعه» است و با تمام عظمتش، پذیرای بازدیدکنندگان

مختلف می باشد. آکروپل که امروزه ضمن دسترسی به آن از طریق تله کابین می توان از منظره زیبا نیز بهره

برد، در ارتفاع 300 متری واقع شده است. قصرهای پادشاهان برگاما، تئاتر، مکان های مقدس، معابد، آگورا،

سالن ورزشی، زیارتگاه و سایر بقایای دوران رومیان، روی این تپه بی نظیر قرار دارد.

 

 

آشنایی با سفر حیصار

آشنایی با سفر حیصار

سواحل عمومی:

آشنایی با سفر حیصار ، منطقه ساکیز آغاجی، ساحل عمومی منطقه گِمی سویو، روبروی مجتمع هوانوردان دوئانجیلار،

شهردای عومور، روبروی مجتمع ایزتور- سَرتور، ساحل مردمی محله بِنگیلَر، ساحل مرکز سلامت

اورکمَز، ساحل بزرگ آکّوکم، ساحل آکارجا، ساحل مردمی منطقه باهادیر

(پرچم آبی یک علامت تجاری برای صدور گواهینامه پایدار، مطابق با استانداردهای سختگیرانه

بنیاد آموزش محیط زیست اروپا (FEEE)، نسبت به محیط زیست دریا و سواحل می باشد؛ این

علامت برای آموزش محیط زیست ساحل، تفرجگاه ساحلی یا اپراتور گردشگری قایقرانی، ارائه می شود)

تِئوس مارینا فعالیت خود را در منطقه سفرحیصار-سیئاجیک از سال 2010 آغاز و دارای ظرفیت 480

قایق در دریا، 80 قایق در خشکی و 30 قایق کوچک داخل کانال آب می باشد. این مارینا در سال

2011 از طرف THYA (انجمن بندرگاه قایق بادبانی)، در چارچوب استانداردهای بین المللی کیفیت

ارزیابی و در بخش های: لنگرانداختن با کیفیت، فنی، نظافت، امنیت و مجتمع های اجتماعی واجد

شرایط، به یکی از 5 مارینای باکیفیت تبدیل شد. در سال 2012 نیز حساسیت و رعایت موازین مربوط

به محیط زیست را محقق و از سوی FEE (بنیاد آموزش محیطی)، شایسته دریافت گواهی پرچم آبی

شد. در سال 2016 مارینای تئوس، بار دیگر از طرف IMCI (موسسه صدور گواهینامه دریایی بین المللی)

، مورد ارزیابی قرار گرفت و مجددا به عنوان مارینای با 5 ستاره انتخاب شد که توانست به عنوان دومین

مارینا در ترکیه و 14 امین در جهان دست پیدا کرد.

  • جزیره میونِسوس

آشنایی با سفر حیصار ، به این جزیره که امروزه با نام «دوعان بِی» و در دوران باستان با نام «جزیره موش» شناخته می شده،

می توانید با پیاده روی از ساحل سیئاجیک یا با قایق موتوری از راه دریا، دسترسی دسترسی داشته

باشید. این جزیره در بخش نزدیک به خشکی صخره ای، ظاهری عمودی دارد که در آن مسیری که دو

قلعه را به خشکی وصل می کرده و در طول زمان متلاشی و زیر دریا باقی مانده، قرار دارد.

بقایای این مدرسه که در 6 کیلومتری شمال سفرحیصار و در روستای دوزجه واقع شده، تخمین زده

می شود ساخت آن مربوط به قرن 15 و در بخش شمال شرقی حیاط مسجد جای دارد.

  • موزه حافظه شهر و خانه یادبود

این خانه که در سال 1929 از طرف «حمزه اِفندی معلم» ساخته شده، امروزه به عنوان موزه حافظه

شهر و خانه یادبود که معرف تاریخ زیبای شهر می باشد، مورد استفاده واقع شده است. این مکان در

سال 2013 برای بازدید عموم باز و در آن: اسناد، مدارک و اشیای یادگاریِ اهدا شده، به نمایش گذاشته

می شود. این ساختمان از طرف وزارت فرهنگ به عنوان میراث فرهنگی تحت حفاظت، به ثبت رسیده است.

  • سیئاجیک

سیئاجیک که در دوران باستان بندر شمالی تئوس را تشکیل می داده، امروزه محلی است که با تئوسش

مارینا، چهره آن تغییر و تعداد مسافرانش بیشتر شده است. سیئاجیک با دریای تمیز و سواحل بی نظیری

چون: آکّوم و اِکمِکسیز، دارای هتل ها و پانسیون های مختلفی می باشد.

قلعه سیئاجیک که طی سفرِ رودوس «سلطان سلیمان قانونی» بین سال های 1522-1521 ساخته شده،

در دوران ساختش بیشتر به عنوان یک پایگاه نیروی دریایی مورد استفاده قرار می گرفت تا سازه ای برای

دفاع از خط ساحلی. در دوره های بعدی نیز این مکان به عنوان مرکز کنترل گمرگ استفاده شده است.

اگرچه آن زمان در 2 طبقه ساخته شده بود، اما امروزه فقط 1 طبقه از آن باقی مانده است. به دلیل آنکه

در ساخت این دیواها از سنگ های شهر باستانی تئوس بهره جسته اند، لذا در آن کتیبه هایی از شهر

تئوس را نیز می توان دید.

علی رغم وجود زندگی آرام در این شهر، داخل قلعه سیئاجیک میزبان گردشگران زیادی می باشد.

بازارهای محلی برپا شده در روزهای یکشنبه نیز به عنوان محلی برای فروش محصولات محلی تولید شده

و صنایع دستی زنان می باشد. زنانی که در سفرحیصار و داخل قلعه زندگی می کنند، دسر و غذاهای

منحصر به این منطقه را که خودشان در منزل تهیه می کنند، در مقابل خانه هایشان می فروشند.

همچنین، کافه ها و رستوارن های محصولات دریایی بزرگ و کوچک این منطقه آماده پذیرایی از مهمانان خود می باشند.

  • بازار تولیدکنندگان

بازار تولیدکنندگان که در آن محصولات آزادانه در اختیار مصرف کننده قرار می گیرد، از سال 2010 به بعد،

در سفرحیصار و سیئاجیک فعالیت می کنند. از طریق این بازار که با هدف افزایش تولیدات محلی و درآمد

تولیدکنندگان بومی برپا شده، تولیدکنندگان امکان فروش محصولاتشان را بی واسطه بدست می آورند.

 

شهر سفرحیصار

شهر سفرحیصار

شهر سفرحیصار ، شهری دنج واقع در جنوب ازمیر، محل تلاقی طبیعت، تاریخ و دریا می باشد

که در تابستان و زمستان، آرامش را برای بازدیدکنندگانش به ارمغان می آورد. در سفرحیصار

که نخستین شهر آرام ترکیه و 121مین شهر آرامِ جهان است (Cittaslow)، چراغ های سطح

شهر با انرژی خورشید کار کرده، بذرها بصورت محلی و در کیسه های حصیری بجاب

کیسه های پلاستیکی در بازارهای شهربه فروش می رسند. در این شهر می توانید از سواحل

پاکیزه لذت ببرید و در رستوران های محلی، از غذاهای منطقه بچشید. همچنین، امکان تهیه

محصولات خانگی تازه و طبیعی را در بازار یکشنبه که داخل قلعه سیئاجیک برپا می شود، خواهید داشت.

در زیر به برخی مکان های دیدنی در سفرحیصار اشاره می کنیم و توضیحاتی را درمورشان برایتان بازگو می کنیم:

 

  • شهر باستانی تئوس

 

شهر باستانی تِئوس واقع در 5 کیلومتری سفرحیصار، از جمله قدیمی ترین بقایای شهر تاریخی

و مهم ترین آن در عصر حاضر به شمار می رود. تِئوس که یکی از 12 شهر باستانی اِیونی می باشد،

برای اولین بار در سال های 1080 ق.م از سوی فرمانده آتاماس تاسیس شده است. هنگام

زیارت تئوس که بین بندرهای جنوبی و شمالی واقع شده نخستین سازه ای که به چشم

می خورد، «معبد دیونیوس» می باشد که به نام الهه محافظت کننده «تئوس» از سوی

بزرگترین معمار آناتولی و معروف ترین معمار دوره هلنیستی یعنی «هِرموگِنِس» ساخته

شده است. امروزه در شمال این معبد، یک منبع آب که بخش اعظم آن سالم مانده به چشم می خورد.

به غیر از این بناها: بندر باستانی، معبد آرکائیک (Hekatompedon)، تئاتر باستانی واقع در

دامنه آکروپل و آگورای واقع در جنوب شرقی تئاتر، معبد آگورا، بولتریون، مخزن آب و راه های

باستانی، تنها برخی از سازه های عمومی می باشند

جشنواره نارنگی

فصل برداشت نارنگی در سفرحیصار که بهشت نارنگی ترکیه است، با «جشنواره نارنگیجشن»

آغاز می شود. در این رویداد، مسابقات: بهترین پرورش دهنده نارنگی، ملکه و پادشاه نارنگی،

بهترین خوراکی حاوی نارنگی، آرام ترین دوچرخه سواری و بهترین طراحی اشیای کادویی با

نارنگی، برگزار می شود. زمان این جشنواره هر سال در ماه نوامبر می باشد.

 

  • تور دوچرخه سواری و پیاده روی

 

شهر سفرحیصار ، به واسطه موقعیت جغرافیایی گسترده خود، مقصدهای گردگشری مختلفی را چه

با دوچرخه و چه به شکل پیاده روی برای مسافرینش ارائه می کند. این مسیرها که از بین کوه،

جنگل، کنار دریا و راه های باغات نارنگی و از میان دشت سیئاجیک عبور می کند، شاید یکی از

بهترین مسیرهای گشتن و مشاهده زیبایی سفرحیصار از نزدیک باشد. گونه نارنگی «ساتسومای»

معروف که در این باغ ها پرورش می یابد، در ماه های مه-ژوئن با گل های زیبای نارنگی، بسیار

ارزش دیدن دارد؛ گل های نارنگی در طول مسیر با عطر خود شما را مست کرده و زیبایی بی نظیر

آن شما را مسحور می کند. اگر مسیرهای گشت و گذار واقع در شمال راه سیئاجیک-سفرحیصار

را تعقیب کنید، می توانید با عبور از میان درختان زیتون به کاراگول برسید.

 

 

بازار سیئاجیک در منطقه کاله ایچی و کوچه های تنگ آن، روزهای یکشنبه برپا و در آن غذاهای

محلی توسط زنان منطقه و حومه آن از قبیل: مانتی سفرحیصار، گوزلِمه، سیرما و رب، میوه جات

و سبزیجات، اشیای کادویی و لباس، تهیه و به فروش می رسد. تفاوت بازار سیئاجیک در مقایسه

با سایر بازارهای مشابه این است که در آن فقط محصولات تولید شده در سفرحیصار به فروش می رسد.

 

  • غواصی

 

سفرحیصار با داشتن خط ساحلی 49 کیلومتری، دارای طولانی ترین خط ساحلی ترکیه است

که در آن مناطق مناسب بیشماری برای غواصی وجود دارد. در شمال ساحل اِکمِکجیک

(سیئاجیک)، بقایای یک قایق ماهیگیری در عمق 33 و طول 17 متری به چشم می خورد.

 

  • سواحل با پرچم آبی

 

سفرحیصار با دارا بودن خط ساحلی 49 کیلومتری، سواحل متعدد زیبایی دارد. این منطقه با

11 ساحل دارای پرچم آبی که 9 عدد از آنها جزو سواحل عمومی هستند، تنها منطقه در ترکیه

است که بیشترین ساحل با پرچم آبی را دارا می باشد. شما می توانید از طریق تور کشتی هایی

که همه روزه از بندر سیئاجیک حرکت می کنند، خلیج های زیبای این شهرستان را ببینید.

 

آشنایی با گوزل باغچه

آشنایی با گوزل باغچه

آشنایی با گوزل باغچه ، واقع در فاصله 24 کیلومتری مرکز ازمیر و با خط ساحلی 7300 کیلومتری،

زیبایی طبیعی، مسیرهای ویژه برای دوچرخه سواری و پیاده روی، رستوران های ماهی،

رستوران غذاهای گوشتی و بازار قدیمی خود، از جمله جاذبه های ازمیر به شمار می رود.

یوروک ها و گیریت ها که سالیان درازی در این منطقه با هم زندگی می کردند، بعدها با

ملحق شدن اهالی مدیترانه به آنها و افزایش گنجینه فرهنگی منطقه، از سال 1950 نقش

مهمی در زندگی مردمان ازمیر داشته و ایفا کرده اند. گوزل باغچه فارغ از زندگی پرهرج و

مرج شهری، با خانه های 1 یا 2 طبقه ای خود، یک منطقه محبوب برای زندگی به شمار می رود.

در زیر به تعدادی از آثار دیدنی این منطقه اشاراتی جهت آشنایی بیشتر شما صورت گرفته شده است:

 

  • بازار و رستوران های ماهی

 

آشنایی با گوزل باغچه ، با رستوران های با کیفیتِ در کنار دریا و ماهی های تازه خود نیز معروف می باشد.

شما می توانید محصولات تازه دریایی اژه را در بازارهای ساحلی ماهی با قیمت های مناسبی

خریداری کرده و در رستوران ها غذاهای لذیذ بخورید.

 

  • غار اینکایا

 

غار اینکایا در غرب روستای یَلکی و دامنه شرقی کوه کوجاداغ قرار دارد. دسترسی به این منطقه

صرفا از طریق تراکتور یا ماشین های آفرود و سپس از بالا رفتن از سراشیبی تند مقدور می باشد.

 

  • بازارهای محلی

 

  1. بازار یَلکی: روزهای شنبه برپا می شود.
  2. بازار مردمی: روزهای یکشنبه و سه شنبه برپا می شود.
  3. بازار قدیمی یاکا: روزهای یکشنبه برپا می شود.
  4. بازار شب (اسکله واپور): بین تاریخ های 15 ژوئن-15 سپتامبر هر عصر برپا می شود.

 

  • دریا و ماهیگیری

 

هنگامی که سخن از گوزل باغچه به میان می آید، قطعا اولین چیزی که به ذهن خطور می کند،

دریا و ماهی است. از سال 1950، ماهیگیری با سکونت اهالی مدیرترانه در این منطقه آغاز و

گسترش یافت. امروزه در این بخش 2 پناهگاه ماهیگیری با صدها قایق وجود دارد. علاوه بر این،

یک پناهگاه جدید با ظرفیت 250 قایق در حال ساخت می باشد.

ماهیان تازه هر روز صبح در ساعت 06:30 از بندر اول به فروش می رسد. علاوه بر ساردین که

معروف ترین ماهی این منطقه است، ماهی هایی از قبیل: بزماهی بارباتوس، قزل آلا، ماهی

خال دار و…، به صورت تازه به فروش می رسند.

لذیذترین ماهی مرکب نیز از سواحل گوزل باغچه صید می شود.

 

 

  • بازار قدیمی یاکا

 

این بازار در روزهای یکشنبه در محله یاکا برپا شده و بازدیدکنندگانی از سراسر ازمیر دارد؛

تفاوت آن در این است که این بازار ویژه تولیدکنندگان بوده و شرط فروش در این بازار، سکونت

در منطقه گوزل باغچه می باشد. در این بازار تازه ترین: میوه، سبزیجات، نان روستایی، زیتون،

مربا، ترشی، دسرهای خانگی، بورک، دلمه، آبلیمو، دوغ، انواع عسل، حبوبات، میوه های خشک،

غذاهای محلی، نقاشی روی شیشه های رنگی، تابلوهای قلم کاری، گلدان ها و محصولات

صنایع دستی، به فروش می رسد.

 

  • پشم چینی و تهیه پنیر از شیر بز

 

پشم چینی که فرهنگ جدیدی در روستای کوچوک کایا به شمار می رود،

از جمله مراسمی است که با سرگرمی برگزار می شود. بزهای هر شخصی

که قرار بر پشم چینی آن باشد،‌ به میدان آمده و همه مردم منطقه با قیچی های

خود بر سر گرفتن بزها رقابت می کنند. امروزه تداوم این برنامه به منظور حفظ

فرهنگ عشایری مهم می باشد.

از دیگر مراسمی که بصورت دسته جمعی برگزار می شود، تهیه پنیر بز می باشد.

همه اهالی روستا شیرِ دوشیده شده بز را برای تهیه پنیر به یک نفر داده و هر روز

برای یک خانواده پنیر درست می شود.

 

روستاهای توربالی

روستاهای توربالی

 

 

  • روستای شفابخش داغ تکه(Dagtekke)

 

روستاهای توربالی ، آب های درمانی واقع در روستای داغ تکه که در فاصله 70 کیلومتری ازمیر و 25 کیلومتری توربالی قرار دارد،

دارای ویژگی خورندگی فلزات می باشد. گفته می شود این آب ها برای درمان بیماری های: گوارشی،

سنگ کلیه، قند، آرتروز و اوره، شفابخش هستند. آب های شفابخش روستای داغ تکه که درمان بدون جراحی

و دردِ سنگ کلیه می باشد،‌ محیطی مناسب برای وقت گذرانی در بستر طبیعت نیز به شمار می رود.

 

 

علاوه بر عناصری که ویژگی های تاریخی دارند:‌ ساختار زمین، آب و هوا و پوشش گیاهی توربالی، برای

گردشگری در طبیعت و به عنوان پناهگاه حیوانات شکاری، محیط مناسبی را فراهم می کند؛ از این رو،

گونه های حیوانات شکاری در آن زیاد می باشند. در صورتی که این پتانسیل به خوبی شناخته شود،

امکان بهره مندی از آن برای گردشگری و اقامت و متعاقبا افزایش تعداد گردشگران، فراهم می گردد.

 

  • ینی کوی(yenikoy)

 

روستاهای توربالی ،  یِنی کوی که در سال 2004 از سوی فرمانداری و فرماندهی ژاندارمریِ استان به عنوان روستای

نمونه انتخاب شد،‌ شهر باستانی متروپلیس را داخل محدوده های خود گنجانده است. در روستای ینی

کوی که در فاصله 8 کیلومتری از مرکز واقع شده، ساختمان مسجد و یک مدرسه ساخته شده در زمان

سلطان عبدالحمید، جلب توجه می کند. این روستای دنج که در دامنه کوه و طبیعت گسترش یافته،

در صدر روستاهایی قرار گرفته که ارزش دیدن دارند.

 

  • تفرجگاه سویون باشی

 

منطقه تفرجگاهی واقع در محله آیرانجیلار از توابع توربالی که با نام «سویون باشی» شناخته می شود،

با منبع جاری آب شیرین و درختان کاج اطرافش، یک شاهکار طبیعی به شمار می رود. این منطقه به

ویژه در آخر هفته ها میزبان صدها نفر می باشد.

 

  • مرکز معرفی و بایگانی شهر توربالی

 

مرکز معرفی و بایگانی توربالی واقع در جاده قدیم ازمیر،‌ با بازسازی یک مرکز نظامیِ بجا مانده از سلطان

عبدالحمید خان دوم، تشکیل شده است. این مرکز که با گردآوری صدها سند و مواد تاریخی ایجاد شده،

جایگاه مهمی در ساختار فرهنگی و تاریخی توربالی دارد.

 

  • قلعه کچی(keci kalesi)

 

قلعه کِچی (بز)، که در تپه 300 متری کوه آلامان ما بین توربالی و سلجوق قرار دارد، توانسته به خوبی در

برابر گذر زمان مقاومت کند. این قلعه که در موقعیتی استراتژیک قرار دارد در دوره هلنیستی

(300 ق.م-20 ب.م)، ساخته و بعدها از سوی: رومیان، بیزانس، سلجوقیان و عثمانی ها، استفاده شده است.

 

  • روستای کارائوت

 

کارائوت که آخرین روستای واقع در مرز توربالی-کمال پاشا است، با ظاهری دلنشین و آرام، مکانی ایده

آل برای کسانی که خواهان زندگی در طبیعت هستند به شمار می رود. این روستا که در سال های اخیر

به مراکز آب های درمانی خود نیز معروف شده،‌ با جاذبه های طبیعی اش چشم هر بیننده ای را مسحور می کند.

 

  • اینجیرلیک (incircik)

 

 

اینجیرلیک یک منطقه تفرجگاهی واقع در محله «کاراکازلار» توربالی است که می توان در آن طیف گوناگونی

از رنگ های سبز را یکجا مشاهده کرد. یک رودخانه کوچک از این منطقه که مانند بهشتی پنهان در

پشت کوه ها است نیز، عبور می کند.

 

  • پارک طبیعت افه اوغلو

 

پارک طبیعت اِفه اوغلو که در محله «آیرانجیلار» توربالی قرار دارد، از مکان های اجتناب ناپذیر برای

دوستداران پیکنیک می باشد. این محوطه پیکنیکِ وسیع که با درختان کاج احاطه شده، نه تنها میزبان

بازدیدکنندگان اهل توربالی بلکه افرادی که از ازمیر و شهرستان های اطراف به آنجا می آیند نیز، می باشد.

 

  • داغ تکه

 

داغ تِکّه در فاصله 20 کیلومتری توربالی با زیبایی بی نظیرش، همانند گوشه ای از بهشت می ماند.

این محله دوست داشتنی که به واسطه مراکز آب های درمانی اش معروف شده،‌ در صدر مکان های

دیدنیِ دوستداران طبیعت قرار دارد.

 

 

در جامع ترین موزه خودروهای کلاسیک و موتورسیکلت ترکیه که در فضایی به مساحت 7000 متر مربع

گسترش یافته، مجموعه های گوناگونی از سراسر ترکیه و جهان گردآوری و به نمایش گذاشته شده است.

این موزه به غیر از روزهای دوشنبه-سه شنبه، در سایر روزهای هفته بین ساعات 10-17 برای بازدید عموم باز می باشد.

 

  • میدان اسب دوانی(Hipodrom)

 

این میدان در سال 1894 در منطقه تپه کوی از سوی «رفیق اولیازاده»، دایی همسر «عدنان مندرس»

تاسیس شده است که به همین واسطه، از سوی «عبدالحمید دوم» لایق کسب مدال شد. امروزه از

این سازه که به عنوان منطقه مسکونی درجه 1 اعلام گردیده، به دلیل آتش سوزی بزرگی که پیش تر

در آن رخداده، تنها چند دیوار بجا مانده است. به غیر از آن: سیستم حامل داخلی، در و پنجره ها نیز

کاملا تخریب شده اند. پیش از این آتش سوزی، در اینجا یک مزرعه متعلق به اداره دامپزشکی منطقه ای، دایر بوده است.

 

  • ذلاخانه سلطان عبدالحمید

 

این خانه که در مرکز توربالی و محله یِنی کوی قرار دارد، در سال 1897 از طرف عبدالحمید دوم، به

عنوان مکتب ساخته شده است؛ پیش تر، زمین های این خانه نیز از طرف عبدالحمید از یک فرد رومی

به نام «دیمیوس تبرزن» خریداری شده اند. درختان بلوط چوب پنبه‌ای این خانه از طرف

«آلفونسوی دوم» پادشاه اسپانیا به سلطان عبدالحمید دوم، هدیه داده شده است. این سازه 119

ساله، بین سال های 1950-1968 به عنوان خانه مورد حفاری قرار گرفت و در سال 1968 نیز

به عنوان مدرسه ابتدایی، بکار می رفته است.

 

آشنایی با توربالی

آشنایی با توربالی

  • ایوان یا گردشگاه سرپوشیده (اِستوئا): 

آشنایی با توربالی  ، اِستوئاها که به منظور محافظت در برابر خورشیدیا باران ساخته شده اند،

در مراسم مذهبی، جلسات سیاسی و فلسفی، رویدادهای تجاری، و

فرهنگی به کار می رفتند. طول اِستوئای متروپلیس که در قرن دوم پیش از میلاد ساخته شده،

67 متر و پهنای آن 10 متر می باشد. سقف این سازه بوسیله دو ردیف ستون پشتیبانی می شود.

  • حمام-ورزشگاه (ژیمناسیوم) بالایی: حمام های رومی علاوه بر کاربرد رایج آنها به عنوان

مکانی جهت استحمام و نظافت شخصی (نظیر مراکز ورزشی امروزی)،‌ محلی نیز برای تعامل بودند.

براساس کتیبه ها،‌ در حمام بالایی متروپلیس گرمایش توسط سیستم گرمایی به ارتفاع 1 متر که

زیر زمین قرار داشته (زیرسوز)، و نیز آجرهای توخالی نصب شده در دیوار فراهم می شده است.

  • حمام-پالاسترا پایینی: در حفاری های صورت گرفته در بقایای مکانی موسوم به

«خرابه های هان»‌ بقایای حمامی باشکوه مربوط به دوره امپراطوری روم در ابعاد 40×40 متر کشف

شد. در بررسی ها و حفاری هایی که از سال 2008 در اطراف این سازه صورت گرفته،‌ حیاطی (پالاسترا)

، در ابعاد تقریبی 35×37 در فضای خالی واقع در شرق حمام یافته شد. گالری اطراف این

حیاطِ ستون دار، با کفپوش موزاییکی پوشیده شده است.

شهری منظم با ساختاری منسجم اشاره دارد. در سال 2003 نیز سازه هایی با حیاط و

استخر، در میان آنها کشف شدند.

  • کلیسای عَرَبلی تپه: در موقعیت عربلی تپه واقع در گوشه شرقی شهر که مربوط به

دوره بیزانس می باشد، یک مرکز اسقف نشین بوده که‌ بقایای مربوط به

کلیسای اولیه مسیحیت به ابعاد 40×20 متر، یافته شده است.

 

  • جشن یوروک

 

جشن یوروک در روستای احمدلی که هر ساله شاهد مناظر رنگی گوناگون می باشد،

از طرف یوروک ها که زمانی در کوه ها زندگی عشایری داشتند، برگزار می شود.

 

  • مسابقات اسب سواری راهوان

 

توربالی که در زمان های قدیم برای سپاه عثمانی اسب پرورش می داده،‌

امروزه در ماه آوریل هر سال، میزبان مسابقات اسب سواری می باشد.

 

  • پیاده روی در کوه های توربالی

 

کوه های اطراف توربالی که روی دشتی هموار گسترش یافته اند، دارای ویژگی های

جذاب برای علاقه مندان به پیاده روی می باشند؛ گردش در این مسیرها توام با مناظر زیبا می باشد.

 

  • جشنواره بین المللی کشتی شترها

 

جشنواره کُشتی شترها که هر ساله از سوی شهرداری توربالی برگزار می شود،

توجه گردشگران داخلی و خارجی را به خود جذب می کند.

 

  • غارها

 

آشنایی با توربالی  ، طبق نتایج ارائه شده از سوی انجمن بررسی و حفاظت از غارهای اژه (EGEMAK)، توربالی

با 8 غار یکی از مناطق موجود با بیشترین تعداد غار محسوب می شود. غارهای واقع در اطراف

روستای اُزبِی که هنوز برای بازدید گردشگران باز نشده اند، دارای پتانسیل زیاد گردشگری می باشند.

جالب ترین آنها «غار اویوز دره» واقع در حومه شهر باستانی متروپلیس می باشد. در این غار که تصور می رود

در دوره روم به عنوان محل مسکونی استفاده می شده، درهای مختلف تاریخی و تاسیسات آبی کشف

شده اند؛ اما فعلا هیچ نوع عملیات باستان شناسی در آن صورت نگرفته است. از جمله غارهای دیگر می توان

به: دومبِلِک، معدن، اُنیکس، اینجیرلی، بِشیکجی، گووِرجینلی و ساری کریستال، اشاره داشت.

 

 

توربالی (Torbali)

توربالی (Torbali)

توربالی (Torbali) ، که از اعصار گذشته تاریخ تا به امروز مرکز تمدن های مختلفی بوده و نامش را از شهر

معروف متروپلیس گرفته است،‌ هرچند امروزه بواسطه کشاورزی و صنعت مطرح می باشد،‌ اما

با آثار اصیل گذشتگان که آنها را در سینه پرورانده، در زمینه فرهنگ و گردشگری نیز توانسته

همچنان نام خود را زبانزد همگان کند.

توربالی (Torbali)  ، در فاصله 45 کیلومتری ازمیر قرار داشته و توسط مناطق: باییندیر و تیره از شرق، مندرس

از غرب،‌ سلجوق از جنوب و کمال پاشا از شمال، احاطه شده است. این شهرستان که در جنوب

ازمیر قرار دارد، در حوضه شمال غربیِ «کوچوک مندرس» تشکیل شده است. بخش شمالی این

منطقه را امتداد جنوبی کوه نیف (کمال پاشا)، و امتداد کوه محمود تشکیل می دهد. علاوه بر این،

فضاهای باقیمانده نیز در ادامه دشت کوچوک مندرس می باشند.

 

 

ثابت شده قدمت اولیه شهر توربالی به دوران باستان باز می گردد. توربالی امروزی در حوضه مندرس

کوچک روی خاک های حاصلخیر توسعه یافته و در منطقه واقع بین شهرهای باستانی: افسوس

(سلجوق)، سمیرنا (ازمیر)، کولوفُن (دِئیرمَن دره)، نیشن (احمد بی لی)، و نیف (کمال پاشا)،

واقع شده و 3000 سال پیش از میلاد نخستین سکونت در آن شکل گرفته است.

قدیمی ترین سکونت در این منطقه در بخش شهر باستانی متروپلیس کشف شده است.

مشاهده شده شهر متروپلیس در سال های 2500 پیش از میلاد در زمان هیتی ها در این

منطقه توسعه یافته و در قرن 7 ام پیش از میلاد در زمان لیدیا، درخشان ترین زمان خود را سپری

کرده است. این شهر به ترتیب دوره های: نوسنگی، مس سنگی، برنز و نیز دوران فریگیا، لیدیا،‌

پارس، روم و بیزانس، در تاریخ 1071-1317 سلجوقیان و آیدین اوغولولار و بعدها نیز دروه عثمانی را، گذرانده است.

به نظر می رسد توربالی نام خو را از نام دیگر متروپلیس یعنی «تریانّا» یا «تری پلیس» گرفته باشد

که معنی متروپلیس، «شهر الهه مادر» می باشد. به گفته «استرابون» تاریخ نگار مشهور، این شهر

در دوران باستان یک مرکز مهم شراب سازی محسوب می شده است.

اهمیت متروپلیس در قرارگیری آن در مسیر اصلی ازمیر-افس روی تپه ای استراتژیک و نهفته در

دامنه های آن می باشد. اهمیت این شهر کوچک اما مهم که هر نوع کالای تجاری می تواند به

آن برسد،‌ ناشی از درآمد حاصله از دشت های حاصلخیر اطراف آن است که به ويژه بدلیل تولید

شراب، مشهور شده است. اهمیت دیگر متروپلیس نیز دارا بودن بناهای تاریخی مربوط به دوران

هلنیستی خارج از پیرینه می باشد که در کمتر جایی می توان نظیر آن را دید. تپه شهر متروپلیس

هنوز هم در دامنه کوه کوجادیز، پوشیده از درختان زیتون و کاج، بین روستاهای «یِنی کوی» و «اوزبِی» است.

  • تئاتر: تئاتر متروپلیس همگام با آنچه در دوره هلنیستی وجود داشته، روی شیب سنگِ بستر

رو به جنوب شهر و ردیف های صندلی روی بلوک های حک شده در پایه اصلی سنگ ها ساخته

شده است. بخش نشیمن با دیازوما (اصطلاح باستان شناسی است و به پاساژ های افقی که ردیف

های تئاتر را از هم جدا می کند، گفته می شود)، به دو بخش تقسیم می شود. ظرفیت کل آن 3600 نفر است.

  • آکروپلیس: آکروپل همانند آزمایشگاهی بزرگ است که تاریخ شهر در آن مورد بررسی قرار می گیرد.

حفاری های صورت گرفته در این منطقه حاکی از زیست انسان ها از 3000 پیش از میلاد در این مکان

می باشد. دیوارهای شهر فوقانی (آکروپل)، که روی تپه ای که محافظت از آن آسان می باشد، بنا

گشته و مربوط به دوره هلنیستی است. دیوارها توسط دو «در» جدا شده که «در» اصلی واقع در شرق

به سمت مرکز شهر و «در» غربی نیز سمت محوطه قبرستان سنگی (نِکروپل)، باز می شود.

  • سالن موزائیکی: نقاشی های هندسی روی دیوارهای وسیع که در مجاورت لبه شرقی تئاتر

ساخته شده، به همراه دو پَنِل موزائیکی، روی سقف آن وجود دارد. در مرکز موزاییک اصلی «دیونیسوس»

خدای تئاتر و سرگرمی، همسر وی «آریانده» و شخصیت های اسطوره ای مرتبط با این موضوع (مِناد و غیره)،

وجود دارند. در پَنِل کناری نیز علاوه بر تصاویر مربوط به کمدی و تراژدی به سبب ترسیم فیگورهای پرنده و ماهی،

این مکان به خاطر ساختار تئاترگونه خود به عنوان تالار پذیرایی در نظر گرفته شده است.

  • ساختمان مجلس (Bouleuterion): بولوتریون که در عهد باستان به عنوان ساختمان مجلس کاربرد

داشته، محل اتخاذ تصمیمات مهم به شمار می رفته است. بولوتریونِ متروپلیس که در اواسط قرن دوم پیش

از میلاد ساخته شده، در ابعاد 17×16.90 متر و تقریبا مربع شکل می باشد. در این بنا، سالن جلسه 200

نفری با پله های مارپیچی به دو بخش تقسیم شده است؛ ردیف های صندلی دایره ای شکل درست نظیر

آنچه در تئاترهای باستانی وجود دارد، به شکل نعل اسب طراحی شده اند.